Cici kız 2: Yeraltının Parçalanışı

9.Bölüm'Cehennem'

Mel

Gece mavisi elbisemi düzelttim ve elimde bir şarap kadehiyle ortaya çıktım. İnsanlar yeni içeri giriyorlardı. Girişte herkesin her silahı alınıyordu. Yüzümde memnun bir gülüşle davetlileri süzdüm. Kayahan'ı,Papatya'yı ve küçük kızları Ayça'yı fark ettiğimde yüzümdeki gülümse daha da büyüdü. Kayahan dostane bir gülüşle yanıma yaklaşıp selam verdi."Merhaba,Mel."

"Sana da,"dedim aynı gülüşle."Karını ve küçük kızını gördüm ama..."

"Başak gelmek istemedi,"dedi hiç değişmeyen gülümsemesiyle. Yalan söylerken yüzünde minik oynamıyordu.

"Üzücü,doğrusu,"dedim haberim yokmuş gibi."Onla tanışmak isterdim."

Havadan sudan konuşmaya devam ederken içeri giren kişiyle Kayahan'ın başı ona döndü. Gelen kadın Gonca İzgi'ydi. Yani yeni lider ve Kayahan'ın düşmanı.

"Sizinle tanışmak bir zevk,"diyerek elimi ona uzattım."Ben Mel Mackenzie."

Elini aynı şekilde uzatıp sıcak bir şekilde sıktı."Biliyorum,"dedi nazikçe. Kayahan'a bakıp ona da pek dostça olmayan bir selam verdi."Babam gelmek istemedi. Yoksa onu mu görmek isterdiniz?"

Kayahan öfkeli gözlerle nazikçe konuştu."Hayır,yeni lideri görmek gayet iyi. Sadece siz misiniz?"

"Evet,"dedi Gonca buz mavisi gözlerini kısarak."Sadece ben varım."Durdu."Neden sordunuz?"

Anlamıştım. Ona gözdağı veriyordu.

Kayahan başka bir şey söyleyecekken Gonca'ya,"Kıyafetin ne kadar hoş,"diye iltifatta bulundum. Koyu pembe kadife bir elbise giymiş ve omuzlarına siyah bir kürk atmıştı. Mücevheri abartı olsa da üzerinde güzel taşıyordu.

"Teşekkür ederim. Aslında bu kadar mücevher hiç tarzım değildir ama bazılarına bunların bizim takılarımız olduğunu göstermek zorundayım,"dedi rahat ama etkileyici bir gülüşle. İstemsizce kıkırdarken buldum kendimi. Kayahan'ın damarları kasılmıştı. Ona laf attığı için sinirlenmişti.

Gonca'ya biraz yaklaştım sanki diyeceğimin duyulmamasını istiyormuş gibi ama işin aslı bilerek böyle yapıyordum."Bence artık yaşlılar emekli olmalı,"dedim gülerek. Kayahan bir şey demese de çok sinirlendiğini hepimiz biliyorduk. 

Bir garsonu yanıma çağırıp kulağına Hilal'i,Atakan'ı ve Çisil'i bulmasını fısıldadım. Onları bulmak için giderken ellerimden birini belime yerleştirip sırıttım. O pislik bugün yok olacaktı ve yaptığı her şeyin bedelini ödeyecekti.

Kulağımın arkasında duran kulaklığıma bastım."Çetin,"diyerek ona seslendim."Plan başlasın." Az daha kötücül bir kahkaha atacaktım. İçimden sanki hiç bitmeyecekmiş gibi bir enerji vardı.

Kayahan'ı bitirecek olmak beni çok mutlu ediyordu.

Gönderdiğim garson gelip bana söylediğim kişilerin yerlerini fısıldayınca daha da keyiflendim. O aptal Atakan balkondaydı. Neden onun yanına gitmeyeyim ki düşünürken kendimi balkona giden yolda buldum. O aptalı da bitirmek eğlenceli olacaktı.

Onu bulduğumda karşısına geçip koyu gözlerine bakarak,"Merhaba eski ortak,"dedim sinsi bir sırıtışla."Yeniden."

Beni gördüğünde panikledi ve sessiz kalma hakkını kullandı. Normalde can sıkıcı bir gevezelikle tüm gün beni bezdiren adam neden şimdi susuyordu?

"Konuşsana yoksa dilini mi kopardılar?"dedim kışkırtıcı bir şekilde.

"Asla amacıma sizin gibi aptallar yüzünden ulaşamayacağım,değil mi?"