Bölüm 6 : Karar

37 12 38
                                    

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Çetin Çakal

( Tomas Skoloudik )

İyi Okumalar..

***


Arkada ki adamların abimin adamları olduğunu anladığım da beni buradan almadan gitmeyeceklerini bildiğim için Batu'yla arabaya binmek yerine ara sokaklara girdiğimiz için elimi nazikçe çekerek arkasından devam ettim.

Çantamı bana verdiğinde telefonu kapatarak çantaya attım. 

O hızla ilerlerken aklıma gelen fikirle sinsice sırıttım. O arkasından gelmediğimi fark edemeyecek kadar dalgındı ve bende bundan yararlandım.

O hazır arada ki mesafeyi açmışken ben geri dönerken beni görememesi adına yan sokaklardan birine girip tam tersi yola doğru koşmaya başladım. 

Hem basına hem de Batu'nun asıl yüzünde ki tehlikeyle ilgilenen adamlara gözükmemem gerekiyorken bi yanda beni sağa çeken elle her türlü ihtimale karşı nefesimi tutarak sağlam bi yumruk salladım.

Fakat boşunaydı. Salladığım yumruk havaya karışırken ayaklarımın havalanmasıyla kaçırılma gibi bir amacın olmadığını anladım.

İnsan gibi baksaymışım zaten anlarmışım abim olduğunu ama tedbir böyle bir şey olmalı. Abimde sağlam yumruğumdan kaçabildiğine göre babamın verdiği eğitimler boşuna gitmiyor demektir.

Ben içim rahat bir şekilde kendimi abime bırakmışken abimin beni bir anda arabaya fırlatması bir oldu.

Ben şaşkınlıkla karışık bağıracakken bir de kapıyı suratıma kapattı.

O kapı burnuma gelebilirdi.

Bundan daha önemli dertlerim olduğunu anladığımda sessiz kalmayı tercih  ettim.

Tam "A-" diyecekken "Eve gidiyoruz küçük hanım" diye lafı şak diye oturtması iyi olmadı. Şuan sinirliydi ve abim sinirliyken ona buluşmak isteyeceğim son şeydi.

Ben Ankara'ya gidiyoruz diye beklerken abim yeni oturduğum yerde inince çok şaşırmamıştım.

Ne amaçla yaptığımı anlayacağını biliyordum ama adresime kadar bileceğini hiç düşünmemiştim. Demek ki babam her şeyi anlatmıştı.

Abimle konuşarak onu yumuşatmam gerektiğini biliyordum ama mekana silahlı adamlarla doldurduğu içinde ona sinirliydim. 

Ayrıca hızlıca çıkalım derken 4.000 TL verdiğim kürkü restoranda unutmuştum. 

Bu gecenin sarsıcı gerçeğiyle yüzleştikten sonra abimin bana kızacak olmasından daha çok üzülmüştüm çünkü kürkü alırken çok beğenmiştim.

ButimarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin