Gudgar, gomrolların vekili Efniarm' ın huzuruna varmak için aceleyle yürüyordu. Uzun bir koridorda yürüyordu. Kendi boyundan da uzun, 2 metrelik askerlerin, koridorun iki yanı boyunca dizildiklerini görüyordu. Nihayetinde Vekil Salonu' na vardı.
200 metrekarelik salonun duvarlarında gomrol sancakları, zeminde kışın sıcak yazın serin tutan, beyaz ve kare kare olarak dizilmiş taşlar vardı. Vekil' in makamında şaşalı hiçbir şey yoktu. Yalnızca bir ahşap tabure ve masaya sahipti.
5 kumandan ve Efniarm, Gudgar' ı ayakta güler yüzle karşıladılar. Heybetleri müthişdi. Bembeyaz, 30 santimlik sakalları vardı ve bu halkın kendine özgü olarak erkeklerinin saçları asla çıkmazdı. Daima kel olarak kalıyorlardı. Lakin sakalları gür ve beyazdı. Nadiren de olsa siyah çıkanı da vardı. Yapılı ve en az 2 metre boyundaydılar.
Efniarm, "Selam Gudgar. Safalar getirdin" diyerek horoz dostuna sarıldı. Horoz da "Selam Vekil Efniarm, size mühim havadislerle geldim" diyerek karşılık verdi.
Efniarm horozun önünden çekilip masadaki yiyecekleri ona gösterdi. "Hiçbir vakit seni yemekten önce konuşturmayız," dedi gülümseyerek. Sonra kumandanlarla beraber yemeğe oturdular. Kızarmış hindi etleri, meyveler ve meyve suları vardı. Gomrollar en çok nar vişne suyunun karışımını severlerdi. Bu içecek onlar arasında meşhurdu.
Yemek bir süre böyle sürüp gittikten sonra Gudgar lafa girdi: "Efendim, biliyorsunuz uzun bir müddet Elgorohim Ormanı' nda bulunuyodum. Herhangi bir savaştan fazlasına şahit oldum. İnsanlar... Ergahilyon' a ayak bastılar. "
Bu kelam, masadaki herkesi şaşkına çevirdi.
"Demek vakti geldi. Asırlar öncesinden beri lanete uğrayanlara karşı hep direndik. Şimdi tekrar, onların evveldeki kudretleriyle buluşma vakti."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Decaruh' un Dehşeti
Fantasíaİnsanlar, kendi dünyalarında büyük kıyımlarla nüfuslarını birkaç milyona kadar indirmiş, yepyeni liderlerin, düzenlerin ve çağların gebesinde, büyük bir keşif için gemilerini Batı' ya doğru harekete geçirmişlerdi. Lakin bu, tahminlerinden büyük bir...
