DİLRÜBA

🦷 On

^ Hoş geldiniz sefalar getirdiniz canikomlar. ^

- Bugün, aylardan en kısası, günlerden en uzunu olan 6 Şubat!
UNUTMADIK, UNUTTURMAYACAĞIZ! 🕊️

MİRAÇ KANDİLİNİZ mübarek olsun canlarım. ✨

Sınır : 3,5 K Okunma, 450 Oy, 550 Yorum.

🎶: Olmazlara İnat / Berkay Altunyay

- Canlar, yazım yanlışı gördüğünüz yere nokta işareti bırakırsanız ben düzeltirim. Dikkat edemedim bu bölüm.

Bölüm için bir tane sarı kalp bırakır mısınız?

-

---
Toprak Güngör

"Dilrüba, kızım. Yaşıyor mu?" 

Aramızda yaşadığı anlık şoktan çıkan ilk kişi Utku abim oldu. Hızlı adımlarını merdivenlere yönlendirdi. Annemizin yanına çıktığında annemin yüzünü avuçlarının içine aldı. 

Bir şey söylemeliydi. Söyleyecekti de hatta ama ne söyleyeceğini oda bilmiyordu.

Yaşıyor diyemezdi. Biz bile emin olamamışken. Annemin omuzlarına bu yükü nasıl yüklerdik.

Onun o parçalanmış ruhuna en ağır yükü ben yüklemişken bir daha nasıl aynısını yaparım?

Kızını ben öldürdüm diyemezken şimdi nasıl kızın yaşıyor diyebilirdim.

Kardeşimin asıl katili benim diyemezken, Kendime bile hala sesli söyleyemezken Dilrüba'mın yaşadığını nasıl inandırabilirdim.

Yutkunduğumda kapıya doğru yürürken Utku abimin sesini duydum. Olduğum yerde kaldım. Bunu söylememişti değil mi?

"Dilrüba yaşamıyor, Anne. Başka bir kızdan bahsediyoruz."

Bunu söylemişti.

Kendi inancını anneme de kazandırmaya çalışıyordu. 

Arkamda omzuma dokunan Bulut abim ile adımlarımı hızlandırdım. Annemin o güzel duygu yüklü gözlerini görmeye dayanamazdım. Hele ki o gözler benimle buluşursa.

Evden çıktığımda Bulut abimde arkamdan evden çıktı. İkimizde benim arabaya yürürken evden çıkan Utku abimi gördüm. Benim arabaya geleceğini düşünürken kendi arabasının kilit sesi duyuldu.

Yüzüme dahi bakmadı.

Her kardeşimizin konusu açıldığında aramıza bu soğukluk giriyordu ve ben abime az bile olsa kızamıyordum. Haklıydı. Ben onlardan canlarını almıştım. 

Bu evde kardeşimizin asıl katili yaşıyordu ve ben bu gerçeği kendime yeni yeni işliyordum.

Dilrüba benim gerçek kardeşimse geçmişi hatırlıyorsa  nasıl yüzüne bakardım. Nasıl ona kardeşim derdim.

O benim küçük sürümümken hem de.

Bulut abim ile arabaya bindiğimizde Utku abim de arabayı çalıştırmıştı. Hangi hastane olduğumu bilmediği için önden çıkmamı bekliyordu. Bende öyle yaptım. Arabayı çalıştırıp evin bahçesinden çıkış yaptım.