DİLRÜBA

🦷 Yirmi Bir

^Hoş geldiniz sefalar getirdiniz canikomlar. ^

Bu bölüm herhalde en favori bölümüm oldu. 😆🤭

Bugün benim DOĞUM GÜNÜM!

Sınır : 2K Okunma 100 Yorum 260 Oy 

arkadaşlar, Güzel turtalarım. Yorum sınırı artık 100 ü geç 80 bile olmuyor. Satır aralarını neden boş bırakmaya başladınız ki? Lütfen yorum yapın sizi özledim...

Sınır dolsun lütfennnnnnn!

-

6 Ay Sonra

Ellerimin arasında ki kalemden çektiğim gözlerimi evimizin büyük salonuna çevirdim. Herkes kendi hallerinde eğlenirken benim onları izlediğimden habersizlerdi. Salonda ki hallerini elimden geldikçe karakalem şeklinde kağıda döküyordum.

Gelecekte ne olacağı belli olmazdı. Anı kalsın istiyordum. Benden onlara ufakta olsa bir anı kalsın.

Toprak abim Bulut abimin tepesinde kahkahalar eşliğinde zıplıyordu. Bulut abim ise koltukla bir olmanın talihsizliğini yaşıyordu. 

Annem elinde ki bir leğen patatesi soyuyordu. Geçenlerde çok stresliyim diyerek doktora gitmişti. Doktor beyde anneme soyabildiğin kadar boş anlarında patates soy demişti. Annemde her boş anında Utku abime kilo kilo aldırdığı patatesleri soyup doğruyordu. 

Utku abim kendi halinde yorgunluktan bitkin bir halde tekli koltukta kafayı geriye yaslamış gözleri kapalı  bir şekilde oturuyordu. Bir ay önce mezun olmuştu. Artık sevilen bir diş hekimi olmuştu. Abimle gurur duyuyordum.

Deniz abim ise yaklaşık dört gün önce görevden gelmişti. Eve ilk geldiğinde gözüme o kadar farklı gelmişti ki. Üstünde şahane bir üniforma ile gelmişti. Deniz abim, abim olmasaydı aşık olabilirdim. Çünkü aşık olunmayacak değildi. Taş gibi adamdı. Göreve geri dönmesi ise onun için dönüm noktası olmuştu. Abim iyi yönden değişmişti. Oda daha demin gelen bir aramayla odasına geçmişti. 

Oysa hemen yanımda çizdiğim resmi izliyordu. 

Deniz abimle ev içinde yapışık ikizler gibiydik. Uyurken bile arada gizlice ya o yada ben odalarımıza dalıyorduk.

Uyuma sırasına arada Bulut abimi de ekliyordum. Ne de olsa kendisi uyku arkadaşımdı. Bu uyku düzenime Toprak abim arada bodoslama dalsa da biz iyi anlaşıyorduk.

Salonda ki hareketlilik alışılmışın dışına çıkarken yanımda çalan telefonuma döndüm. Benden başka kimsenin umurunda olmamıştı.

Ekranı kendi yönüme çevirdiğimde arayan kişi ile yüzümde bir gülüş belirdi.

İshak bey arıyordu.

Aramayı cevapladığımda benim konuşmama kalmadan İshak'ın neşeli sesi hattın diğer ucundan bana ulaştı.

"Kanki ne yapıyorsun bakalım?"  

Bu geçen altı ayda çok şey değişmişti. Bizim ilk yılımız bitmişti ve şuan tatildeydik. yirmi günlük stajımızı da bitirmiştik.