DİLRÜBA

🦷 On Dört

^ Hoş geldiniz sefalar getirdiniz. ^

Oylar verildi mi?

Yorum yapacak mıyız? ☺️

Yorum yapmayanın sevdiği karakter ölsün. (amiiiğğğğnn)

Hesabımı takip eder misiniz?

yarenbayan_

Keyifli okumalar diliyorum.

🎶 : Ne düşünürsen o olur / Gülşen

-

"Sen buraya hangi yüzle geliyorsun?" Deniz abim oturduğu yerden kalktığında korkuyla onları izlemeye koyuldum.

Korkuyordum çünkü karşımdaki adam canımı almak isteyen biriydi. En yakınımdı. Dedemdi.

"Benim paramla büyüdünüz. Konuşmanıza dikkat edin." Otoriter sesi salonda dolaştığında yanımda ki annemin elini tuttum. Destek vermek istercesine oda elimi sıktı.

"Babamızın kendi alın teriyle kazandığı parayla büyüdük. O yanlışlarını ilk önce bir düşün." Deniz abimin nefret saçan sesi sessizliğin ortasında çınladığında dede beyin yüzü keyiften yoksan bir şekilde açıldı.

"Baban çok yüzsüz bir adamdı, Deniz." Dedem elinde ki değneği önüne koyup yükünü ona verdi.

"Babam hakkında adam gibi konuşacaksan konuş. Leş ağzını bozacaksan defol git evimden." Utku abim o kadar sakindi ki sesi hiç sakinliği koruyamıyordu.

"Sen hiç konuşma Saltuk. Bu aileden bile değilsin. Otur oturduğun yerde. Seninle muhatap etmiyorum."

Benim bile kalbim kırıldı. Bunu nasıl söylerdi. Utku abim onlarla büyümüştü. Kendi soyadını almış olması dedemi çıldırtmış olmalıydı.

"Abime nasıl onu dersin sen!" Toprak Utku abimin yanına geçtiğinde omzuna elini koydu. "Senden daha fazla yanımızdaydı. Utku bizim kardeşimiz. Bizim bu ailede ne kadar söz hakkımız varsa bu hak onda da var. O yüzden abimin dediklerini de üstüne alın Bunak Güngör. Utku abimi bebekten ilk göğsüne basan senmişsin. Cidden bunaklaşmışsın." Toprak abim ağır konuşuyordu.

"Benimle doğru konuş piç kusuru. Ben senin dedenim. Hayatınızı mahvetmemek için çabalıyorum." dedem adeta kükrediğinde kaşlarımı çattım. Bağırmaktan başka bir şey yapamıyor muydu?

"Sen ilk önce insan ol sonra seninle adam gibi konuşayım." Toprak abim son sözünü söylediğinde yanımdaki annem ayağa kalkacaktı ki elini sıktım. Abilerim hallediyordu. Annemin kendisini yıpratmasına gerek yoktu.

Gözlerim yanda durup konuşmaları dinleyen Göktuğ ve Aras abime kaydı. Göktuğ'un elleri ceplerindeydi. O kadar dik ve devrilmez duruyordu ki...

Aras abimin kolları göğsünde bağıydı. Gözleri kısılmıştı. Neredeyse daldı dalacaktı.

"Kardeşimi bizden ayırarak mı? Onu öldü göstererek mi? Onun hayatını mahvederek mi? Bizleri yok ederek mi yaptın bu iyiliği? Sen ne hayatından bahsediyorsun lan? Ben hayatımı daha yeni bulmuşum. Senin o lanet kız torun nefretin yüzünden ben hayatsız kaldım. Orospu çocuğu!" Bulut abim ağır bir küfür ettiğinde gözlerim irice açıldı.