Visal | Yarı Texting (Ara Verildi)

2.6

Selam!

Nasılsınız?

İyi okumalar💚

11 Mayıs 2024

"Anladım... O zaman siz dediğimiz değişiklikleri yaparsınız Alpay Bey."

"Tabi... Son hali için bir toplantı daha yapmamız lazım." Elindeki kalemle defterine not alırken bir yandan da benim yazdıklarıma bakıp karşılaştırıyordu.

"Tabii... Projede emeği geçen herkes beraber bir piknik gibi bir şey de yapalım diyorum." Uzun zamandır düşündüğüm fikri ona da sunduğumda bana dönüp gülümsedi.

"Haklısınız... Çok kısa bir sürede harika bir iş oldu. Onlar da çok yoruldu, iyi gelir."

"Aynen... Şu proje hallolsun da..."

"Olacak olacak. Ben güveniyorum ekibime ve ekibinize."

"Ben de."

"O zaman... Bir kahve?" Alp Beyin sorusuyla ona döndüm. Yorulmuştum ve bir kahve iyi gelebilirdi...

Gülümseyip kafa salladım. "Olur."

Beraber toplantı odasından çıkıp aşağıya inmeye başladık. Zaten kafe bir alt katta olduğu için merdiven tercih etmiştik. İçeri girince birer kahve alıp bir masaya oturduk.

Yavaş yavaş kahvemi yudumlarken çalan telefonuma baktım. Tuncay.

"Efendim?"

"Miray neredesin ve kimlesin?"

"Şirketteyim ve şirketimizin bir ortağıylayım. Ne oldu?"

"Anladım. Boş ver."

"Ne oldu Tuncay? Önemli bir şey mi var?"

"Ata... Seninle konuşmak için geliyor da..."

Bir süre durdum. Ata geliyordu. Benimle konuşmaya. "Ne konuda?"

"Ayrılmanız..."

Ayağa kalkıp Alpay Beye 1 dakika anlamında işaret yaptım ve köşeye geçtim. Burada daha rahat konuşurdum.

"Neden şimdi?" Sesimin tahminimden daha sert ve soğuk çıkmasıyla ben bile şaşırdım. Bazı şeyler değişmiş demek ki.

"Galiba Semihle konuşmuşlar... Şu an Ata oraya geliyor."

"Gelmesin!"

"Niye? Sen hep bunu öğrenmek istemiyor muydun Miray!?" Birden bağırmasıyla kaşlarım çatıldı.

"Bana bağırma ve artık öğrenmek istemiyorum! Ben bu ilişki için çok çabaladım Tuncay! 6 yıl boyunca içimde sakladım ama artık yeter! Ben ona geri gelmesi için yeterince şans sundum ama o gelmedi! Şimdi onu unutmaya çalışırken karşıma çıkıp onu bırakmamı engelleyecek bir şey demesin. İstemiyorum. Ata şansını kaybetti, defalarca."

"Mi-"

"Deme-"

"Çocuğu olamıyor!" Duyduğum şeyle olduğum yere çivilenmiş gibiydim. Çocuğu olamıyor? Ata'nın çocuğu olamıyordu...