AGALMATOPHILIA [S1]🎭✔️

🎭Chp.14 彡 Hope

================================
🎭Agalmatophilia : Chapter 14🎭
🍁
0.999% Possibility
================================

Author POV
@Suga's View

හනෙල්, මිස්ටර් මින් හා මිසිස් මින් ඉල්සාන්වලින් පිටත් වෙලා හරියටම පැය 2කට විතර පස්සේ යුන්ගි ඉල්සාන්වලට ආවා...බෑග් එකයි ෆෝන් එකයි ගත්ත යුන්ගි කාර් එකත් ලොක් කරලා ඉක්මනින් ගේ ඇතුලට ගියා...

"Dolly!!!"

යුන්ගි හිතන්නෙවත් නැතුව ඇති ඊළග පැය 24 දරුණුම දරුණු දේවල් සිද්ධ වෙන්න ළගයි කියලා...සාමාන්‍යයෙන් ඒ දේවල් වෙන විදිහ අපිටවත් හිතාගන්න අමාරුයි..

යුන්ගි හනෙල්ට කතා කරන ගමන් ඇතුලට ගියා...ම්හ්ම්...කිසිම සද්දයක් නෑ...මීයට පිම්බා වගේ හරිම නිශ්ශබ්දයි...යුන්ගි හිනාවෙන ගමන් එයාගේ රූම් එකට ගියේ හනෙල් ඒකේ නිදි ඇති කියලා හිතාගෙන...

"හනෙල්...මං ආවා...!"

යුන්ගි එයාගේ රූම් එකට ඇතුලු උනා...කවුරුවත් හිටිය බවට කිසිම සලකුණක් නැහැ...

'බැරිවෙලාවත්...'

යුන්ගි එහෙම හිතන ගමන් කෙලින්ම පඩිපෙල බැහැගෙන ලිවින්ග් රූම් එකට ගියා...එයාගේ ඔලුව කැක්කුම වැඩි වෙද්දී ඇස් රතු පාටින් දිලිසුණා...එයාගේ කේන්තිය ටික ටික වැඩිවෙනවා දැනුනා...

'නැහැ...එහෙම වෙන්න විදිහක් නෑ...'

යුන්ගි තවමත් එයාගේ හිත රවට්ටගත්තා හනෙල් ගෙදරින් පැනලා ගිහින් නෑ කියලා...එයා ජනෙල් චෙක් කරන්න ගත්තා...ඒවා අරින්නවත් කිසිම උත්සහයක් දරලා නෑ...දොර අරින්න විදිහකුත් නෑ...මොකද එක කී එකක් යුන්ගි ගාව වගේම අනික් කී එක තිබුනේ යුන්ගිගේ ඔම්මලා ගාව...

යුන්ගි කේන්තියෙන් අතමිටි මොලව ගත්තා...ඒත් එක්කම යුන්ගිගේ ඇස්වලට යම් දෙයක් අහුවුනා...ඒ තමයි...

'ඔම්මලා ඇවිත්...'

මිසිස් මින් පාවිච්චි කරපු ලේන්සුව...

යුන්ගිට තේරුණා ඔම්මලා ඇවිත් තියෙන බව...එතකොට හනෙල්...

යුන්ගි කේන්තියෙන් එතන තිබ්බ වීදුරු මල්වාස් එක පොලවේ ගහන ගමන් කේන්තිය පිට කරන්න ගත්තා...එයාගේ ඔලුව කැරකෙනවා වගේ දැනෙද්දී යුන්ගි සෝෆා එකට බර වුනා..ඇස් බලන්නවත් බැරි විදිහට රතු වෙලා...