İntikam Anlaşması

9. Bölüm

9. Bölüm sizlerle iyi okumalar;)
.
.
.

Görmeyeli yıllar geçen o yüzleri görünce ne yapacağımı bilemedim. Yanlarına gitmekle gitmemek arasında kalırken yavaş yavaş yanlarına yürüdüm. "Siz, sizin ne işiniz var burda, hangi yüzle buraya gelebiliyorsunuz?" Sesimde yıllarin nefreti vardı.

Annem yıllardır değişmeyen kibri ile "Bu ne küstahlık, sen bizi böyle mi karşılıyorsun?" Insanlar şaşkınlıkla ve merakla bize bakıyorlardı. "Kusura bakmayın kırmızı halı seremedik." Sesimde alay vardı.

Babam "Terbiyesizliğin geçmemiş hala aynısın." Tugay önüme geçip "Kelimelerinize dikkat edin yoksa iyi şeyler olmaz." sesi buz gibiydi. Babam küçümseyici bir bakış atarak "Kızım seni niye ilgilendiriyor kimsin sen?" Tugay sert bakışlarını sürdürürken

Sare dayanamayarak "Asıl siz kimsiniz siz anne babalık yaptığınızı mi sanıyorsunuz siz ne hakla hangi yüzle gelebiliyorsunuz buraya?" Sare gerçekten çok sinirlenmişti. "Tamam sakin olun durun bir bakalım neden gelmişler?" en nefret dolu bendim ama birinin ortamı sakinleştirmek lazımdı.

"Sen unutuyorsun yanlız sen bugün buradaysan bizim sayemizde."  Nefretle "Siz bir de bununla mi övünüyorsunuz, size birşey söyleyeyim mi keşke sokakta yaşasaydım da sizin gibi bir ailem olmasaydı. Ben bugün buradaysam kendi emeklerimle sizin bana bir sikim yapmadınız?"

Güvenlikler buraya gelirken "Çıkaralım lütfen bunları." Güvenlik gelip kolundan tutacak iken babam kolunu kaldidiginda güvenlik bana bakıyordu."Gerek yok biz gideriz ." Arkalarını dönüp gidecekken bağırarak "Şunu unutmayın geçmişte yaptıklarımızın hesabını tek tek soracağım."  birşey söylemeden çıkıp gittiler.

Arkama dönüp Tugay'a baktığımda "Gidelim lütfen." Dedikten sonra arabaya geçtik. Arabanın kapısını kapattıktan sonra dolan gözlerimin akmasına izin verdim.

Tugayda bindiğinde beni gördüğünde arabaya binip "Güzelim ağlama lütfen ağlama ." Gözyaşlarım akmaya devam ederken "Ne dediklerini duymadin mi Tugay ya ben naptim anlayamıyorum ki ne yaptım ben?"  Tugay arabanın içinde beni kucağına aldığında

"Hayır, bana bak, güzelim bana bak." Islak gözlerimi ona çevirdiğimde " Senin zayıf noktanın kendileri olduğunu biliyorlar amaçları sadece seni üzmek lütfen sende ağlama üzülmeni istemiyorum nolur ağlama akmasın gozlerinden yaşlar, dayanamıyorum ." Bana sıkıca sarıldığında bir süre sakinlesmeyi bekledikten sonra göz yaşlarımı sildim, aglamayacaktim.

Telefonu kaldırıp yüzüme baktığımda rimelim akmamıştı. Verdiğim parayı hak eden bir maskara. Sonrasında kendime gelip Tugay'a döndüğümde "Hadi gidelim bunu mahvetmelerime izin veremem." Gülümseyip yüzüme baktığında "Işte böyle seni uzmelerine izin verme yukarıya çıkalim gel." Kucağından indikten sonra arabadan çıktım.

Beraber yukarıya çıktıktan sonra kizlar telaşla yanıma gelip "Mine nasılsın?" Dediklerinde "Iyiyim hatta bomba gibiyim noldu ki?" Şaşkın şaşkın yüzüme baktıklarında "Şimdilik onları boşverin onların daha zamanı var, neyse ben geçen size bir maskara aldım dedim ya mükemmelmiş ya akma yapmıyor hiç." Dediğimde "tamam bunu sonra konuşalım o zaman " Derini onaylayıp masamıza gectikten sonra herkesin meraklı bakışları üstümdeydi.

Herkese bir aciklama yapmaliydim sahneye çıkıp "Herkes şimdi az önce yaşananları merak ediyor olabilir." Herkesin bakışları üzerime döndüğümde "Kendileri benim ailem olur ama kendileriyle uzaktan yakından bir alakam yok, nasıl haberleri olduğunu öğreneceğim."

sahneden inerken habercilerden biri "Ailenizin sizi 16 yaşınızda yurt dışına gönderdiği doğru mu ?" Adama bakıp "Doğrudur ama ben bugüne geldiysem kendi emeklerimle geldim kendilerinin amacı ne bilmiyorum onu siz öğrenirsiniz artık." diyip göz kirptiktan sonra diğer soruları görmezden geldim.