İntikam Anlaşması

1.Bölüm

Evet bu ilk bölümümüz umarım beğenirsiniz,oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın. İyi okumalar;)
.
.
.

"Bütün hazırlıklar tamam Mine hanım. Saat ikide uçağınız hazır olacak." "Tamam Mark, çıkabilirsin." Artık Türkiye'ye dönme zamanım gelmişti. İngiltere'de geçirdiğim 10 yılın ardından Türkiye'ye gitmenin heyecanı vardı üzerimde.

Tabi bu heyecan ailemi göreceğim için değil ailem gibi gördüğüm arkadaşlarım olan Sare ve Derin'i göreceğim içindi.Onlara hiçbir şey söylememistim. Sürpriz yapacaktım.

Bütün hazırlıklar tamamlandığında uçağımın koltuğuna oturmuş kahvemi yudumluyordum. 2 saatlik bır yolculuğun ardından Türkiye'de olacaktım.

(2 saat sonra)

Artık resmen Türkiye'ye iniş yapmıştım. Önceden ayarladığım evime geçmiş eşyalarımı yerlestiriyordum. Telefonum çaldığında arayanın Sare olduğunu gördüm ve hemen cevapladım.

"efendim " sitemli bir sesle "napıyorsun kız,hiç arayıp sormuyorsun,unuttun mu sen bizi? " Sare aynı Sareydi."Ben sizi unutur muyum hiç, hem size çok güzel bır sürprizim var."

Merakla "Neymiş bu supriz bakalım?"diye sorduğunda ona "1 saat sonra atacağım konuma gelin sizi bekliyor olacağım." cümlemi bitirmeden Sare çığlık atmaya başladığında "sen Türkiye'ye mi döndün yoksa"

"evet şimdi işim var dediğim gibi 1 saat sonra sizi bekliyorum."

Heycanla"tamam hemen Derine haber vereyim"

"tamam hadi görüşürüz" dedikten sonra telefonu kapatıp işlerimi hallettim.

Bir saatin sonunda kapı çaldığında bizimkinlerin geldiğini anlamam zor olmadi. Kapıyı açtığım da üzerime atlayan Sare "kızım seni çok özledim niye kendini özletiyorsun?"diye yakınmaya başladığında

"Sare bırak yoksa boğulacağım."Sare sarılmayı bıraktığında Derinle de sarıldık ve içeriye geçtik.

Gece saat 11 di. Kızlara burda kalmalarını söylediğimde ısrar etmeme gerek kalmadan kabul etmişlerdi. Sohbet iyice koyulaşmaya başladığında Derin "eee birazda sen anlat bakalım naptın İngiltere'de yok mu şöyle yakışıklı çocuklar "

"Var olmaz mı?" Diyip göz kırptım. "ayrıca işten kafami kaldırmaya zamanım olmadı biliyosunuz burada da bir şirket açmak istiyorum."

Sare merakla "ne zaman bu açılış bakalım."diye sorduğunda onu "hiç bir sorun çıkmazsa iki hafta sonraya açacağız." Diye yanıtladım. Derin çekinerek "ailenle ne yapmayı düşünüyorsun?" diye sorduğunda sare Derin'i çimdiklemişti.

Derinin dudaklarında minik bı çığlık duyulduğunda "Ne yapiyorsun Sare ya? " diye sorduğunda Sare birşey söylemeden Derin'ın sorusunu yanıtladım "onların biraz daha zamanı var biraz daha işlerimi ilerletiyim onların da karşılarına çıkacağım, gerçi haberleri olmuştur geldigimden de neyse şimdi onu düşünemiyeceğim."

İkisi de kafalarını yavaşça salladiklarinda "boş verin bu meseleleri de açılış için kıyafet bakalım mi yarın?"

Kizlar ayni anda "Olur" diye bağırdıklarinda "tamam,tamam hadi yatalım yarın uzun bir gün olacak." Kızlar odalarına geçmiş ben de kendi odama geçmiştim. Çok fazla uyuduğum söylenemezdi daha çok yatağa uzanır ve tavanla bakışırdım.

Gecenin ilerleyen saatlerinde tavanla bakışmamı sürdürürken aşağıda bir ses geldiğini duydum, kızlardan biridir diyip önemsemedim ama bir seyin kırıldığını duyduğumda gidip bakmaya karar verdim.

Aşağıya indiğimde salona geçtim ve sehpanın üzerinde duran vazonun kırıldığını gördüm. Etrafa bakındığımda kimse yoktu ama pencere. Pencere açıktı. Henüz eve kamera takılmamıştı yani kim olduğunu öğrenmem biraz zaman alacaktı.