His Psychotic Obsession

CHAPTER 15: Back to Hell

CHAPTER 15

JANERIKA'S POINT OF VIEW

And he caught me once more! How long has it been? One week? 3 weeks? I don't even know anymore.

I'm back in an impenetrable jail, I'm back in hell with the evil man I detest the most.

Walang salitang makakapantay ng galit na nararamdaman ko kay Onyx. Bumalik na naman ako sa sitwasyon ko noon, nakakadena ang mga kamay at paa, nakakulong sa apat na sulok ng kwarto at unti unting nanghihina. Mas pipiliin ko pang mawala na lang agad sa mundong 'to kay'sa danasing muli ang impyernong buhay sa kamay ng lalaking kinamumuhian ko.

I'll refuse to allow him to treat me like a pet so hecan do as he pleases! Not anymore! Not again.

Halos hindi ko na maatim pang makita s'ya, ni-anino n'ya sinusuka ng sistema ko! Nang dahil sa kan'ya ay nawala sa'kin ang anak ko, ang kaisa-isang pag-asa ko, nang dahil sa taong 'yon naging miserable ang buhay ko. Ano pa bang gusto n'ya? Nakuha na n'ya ang lahat sa'kin, naglaho na ang dignidad ko ng dahil sa kan'ya.

If it's my life that he wants to get, he'd better take it away as soon as possible! I'm so suck and tired of living.

"Still stubborn as ever. Ni-hindi mo ginalaw ang breakfast mo, and now your lunch? Ganun ka na ba kadesperadang mamatay?"

Ramdam ko ang presensya n'ya mula sa pinto ng kwarto pero hindi ko s'ya nilingon at nanatili lang akong tulala.

"Alam kong galit ka sa'kin. Pero sana naman isipin mo din ang sarili mo!"

Bigla na lang n'ya akong hinatak at pinaharap sa kan'ya. Walang emosyon ko s'yang tinitigan habang tumutulo ang luha sa mga mata ko. My jaw is numb to grit my teeth in madness.

"Janerika--"

"Isipin, ang sarili ko?" Namamaos kong sambit "Para saan pa? Wala ng dahilan para gawin ko pa 'yon. Tutal, lahat ng meron ako nakuha mo na d'ba? Kaya bakit ko pa aalagaan ang sarili ko? Bakit pa ako magaaksaya ng panahon para magpalakas?! Ni-wala na akong sapat na rason para kumain, wala na akong rason para matulog at gumising sa panibagong umaga, higit sa lahat---wala na akong sapat na rason para mabuhay. You've already taken away my life's
purpose"

Umupo s'ya sa tabi ko at isinandal ang likuran sa headboard ng kama. Hinawi n'ya ang buhok at pinanatili ang kamay sa kan'yang noo.

"I know I messed up" Nakapikit n'yang ani "Your life was ruined by me due to my selfish interests. Ginawa ko ang lahat ng 'yon para makuha ang gusto ko, I'm sorry"

Napakislot ang mata ko ng marinig ang salitang 'yon mula sa bibig n'ya. 'I'm Sorry' those were the words I wanted to hear from him back then. But hearing it now made me want to vomit in disgust and disbelief.

Sa loob loob ko gusto kong matawa, seryoso bs talaga s'ya? Buong akala n'ya siguro ay 'yon lang ang kailangan ko para mapatawad ko s'ya. Sa totoo lang, wala akong balak na patawarin s'ya kahit na ano pa ang gawin at sabihin n'ya, wala na 'yong kwenta sa'kin.

"Bakit hindi mo nalang kainin ang mga sallitang 'yan? Sorry? Para saan pa? Wala nang magagawa ang sorry mo! Hindi na n'yan maibabalik ang dignidad at kalahati ng pagkatao kong kinuha mo! At hinding hindi na kayang ibalik ng salitang 'yan ang buhay ng anak ko!"

Patuloy sa walang humpay na pagagos ang luha ko, nakakuyom ang kamao ko habang nakatingin sa parte ng aking 'tyan kung nasan ang sinapupunan ko. I feel empty while staring at it.

"Anak NATIN Janerika. That child has my blood and flesh. I know that I've cause a lot of troubles to you. Hate me all you wan't you have the right to do so"

Naglabas s'ya ng susi mula sa bulsa ng pants n'ya at kinalagan ang kadenang nakapulupot sa parehong kamay at mga paa ko. Gaya ng dati ay namumula ang palapulsuan ko dahil sa higpit ng kapit ng bakal roon, pero hindi ko na iniinda ang hapdi at sakit na dulot nun.

I'm numb and used to feeling pain!

"Ano namang laro ang gusto mo ngayon, Onyx?"

"Laro?" Taas kilay n'yang kwustiyon

"Kinalagan mo ako para saan? Ah, gagawin mo na naman ba ang bagay na 'yon? Kailangan mo ang katawan ko? Sige, tutal naman matagal mo ng binaboy 'to kaya ibibigay ko sa'yo ang gusto mo!"

Hinubad ko ang suot na damit sa harap n'ya pati na rin ang pangibabang suot ko.

"The hell are you doing? Fuck Janerika itigil mo 'yan!"

Kinuha n'ya ang kumot sa tabi ko at saka iyon pinulupot sa buo kong katawan, tinulak ko s'ya palayo at tinanggal ang kumot na tinakip n'ya sa'kin.

"Stop pretending and do it. Ito naman ang gusto mo d'ba?! Ano pa ba?! Ano pa?! Wasak na wasak na ako, sirang sira na ang buo kong pagkatao, tinanggalan mo na ako ng kalayaan, wala na akong kahihiyang nararamdaman! Kaya sige! Angkinin mo ako hanggat kailan mo gusto, o baka naman gusto mong magdala pa ng ibang babae para dalawa kaming magpapaligaya sa'yo? Ano?! I accept, ju----"

Hindi ko na naituloy ang sasabihin ng bigla n'yang ihagis sa sahig ang lampara na nasa night stand table. Naitikom ko ang bibig ng dahil doon, lumuhod s'ya sa harap ko habang gulo gulo na ang buhok at wala na rin sa ayos ang itsura.

"Ngayon alam ko na, alam ko na kung gaano kalaki ang kasalanang nagawa ko sa'yo. It's unforgivable, it's unhuman, I became your nightmare, I became your source of fear and traumas. I'm sorry, I really am. Napakademonyo ko para idamay ka pa sa personal kong galit at emosyon. I'm so immature! Your to pure and innocent Janerika, I thought that using you is a way for me to pull down those I despise the most including my b*stard brother. But I'm wrong, so d*mn wrong! I lose, and ended up lovin----"

"Itigil mo na ang kahibangang 'to! Nasisiraan ka na ng bait Onyx, iyon lang ang nakikita kong problema sa sitwasyon mo! Are you trying to compensate with all those years of my suffering by telling me that your inlove with me and will take care of me from now on? That you'll cherish me on this day onwards?! Ano bang akala mo sa'kin TANGA?! Oo siguro isa akong malaking tanga nung naduwag akong ipaglaban ang mayro'n kami ni Quartz para sundin ang ama ko na mgpakasal sa demonyong gaya mo! But now, I'm not that coward and dumb woman you've meet years ago. I'm dying anyways, your words, regrets are nothing to me"

"I see" Hinawakan n'ya ang palad ko at paulit ulit iyong isinampal sa mukha n'ya "Hurt me. If this is all it takes for you to forgive me then do it Janerika! Saktan mo ako hanggang sa magsawa ka"

Nagpumiglas ako at humihikbing lumayo sa kan'ya.

"Hindi mo ba naiintindihan ang pinupunto ko?! Walang magbabago sa galit na nararamdaman ko sa'yo kahit pa anong gawin mo! Kahit pa magpakamatay ka pa ngayon sa harapan ko, kulang na kulang pa 'yon kumpara sa ilang taong pagtitiis ko sa mala-impyernong buhay ko sa mga kamay mo!"

"I know I did all those terrible things to you! I'm willing to change myself and everything about me just for you Janerika! I love you already! Pero hindi ko matanggap na ibang lalaki ang laman n'yang puso mo, yes I'm crazy, I'm a psycho, I'm obssessive and you know why? Because I'm crazily inlove with you---but you can't even love me back?!"

"Ganun ka ba magmahal? Well, your love is to selfish Onyx. Pansariling kasiyahan mo lang ang iniisip mo" Matalim ko s'yang tinitigan "At isa pa, iisang lalaki lang ang minahal at mamahalin ko. At si Quartz 'yon, wala ng iba"

"What did you say?"

"SI QUARTZ LANG ANG LALAKING MAMAHALIN KO!" Pagdidiin ko

Tahimik s'yang tumayo sa pagkakaluhod n'ya sa sahig at wala sa sariling tumawa ng malakas habang tumutulo ang luha n'ya sa mata.

"Oh suck to be me! Your inlove with a killer?! A fucking killer and manipulator?!"

"A-anong sinasabi mo?"

Napatulala ako ng sampalin n'ya ako ng pagkalakas lakas sa pisngi napahiga ako dahil doon. Nanlaki ang mata ko ng walang pasabi n'ya akong sinakal.

"That person has been manipulating you since then until now, your blind! The man you loved killed our child Janerika! PINATAY NG HAYOP NA 'YON ANG ANAK NATIN, NGAYON SASABIHIN MO SA'KIN NA MAHAL MO S'YA?!"