utopia, tk

23.

yorumistiyorum🥹😓☹️
bölümü okumadan önce 15-ci bölüme bir göz atın derim:)

biricik eşim kim taehyung'a.

merhaba, sevgilim. sen bu mektubu okurken ben senden uzakta, ama o kadar da yakında olacağım. biliyorum, inançsız bir insandın, ama şunu da biliyorsun, sen hep ne kadar inançsız olduysan, ben de o kadar inançlı oldum. yani ruhumun senin yanında olacağına inandım. belki de atacağım adımı sağlama alan ve bana güvence veren bir nokta da buydu.
bensiz geçen süre boyunca hakkımda ne düşündün bilmiyorum, belki de korkak, cesaretsiz, güçsüz ya da daha çoğu olduğuma inandın. ama sevgilim, sana kendimi açıklamayı hep istedim. inan bana, bunun için kendimi bitirdim. sana kendimi açıklayacaktım-ölü ya da diri-ikinciyi seçtim.

sevgilim, belki bana çok kızgınsın, seni hayatımızın en mutlu zamanlarında, yıllar sonra seraphina'mıza, meleğimize kavuştuktan sonra terkettim. sera'ya yalnız başına da çok güzel bakabileceğini tahmin ediyorum, sen sera yokken bile çok güzel bir babaydın, ama kızımın büyüyüşünü, adımlarını, söylediği ilk sözleri ben de doyasıya görmek isterdim. ama olmadı. kendime karşı çok borçlandım.

aşkım, beni ölüme sürükleyen ve sana söylemek için kendimi yiyip bitirdiğim de söyleyemediğim gerçekleri artık öğrenmeye hakkın var. aslında hep vardı, ama ben sağken bu cesarete sahip olmadım. sahi ya, ben nasıl korkakmışım.

aşkım, bana intiharı göze aldıran, kalbimde ağırlık bırakmış kısım şu ki, bembeyaz kağıda bile elim titriyor, yüzüne nasıl söylerdim- ben seni aldattım. evet, bunu yaptım ve sonraki her gün bunun bilinciyle kendimi kaybettim. kayıp kilolarım, yaşadığım tüm tıbbi bozuntular bununla ilgiliydi. sera hayatımıza girdikten sonra mutlu oldum, günahımı, sana karşı olan bedeli ödenmez suçumu unutmaya çalıştım, kızımız bunu başardı. onunla tekrar canlandım, sen de daha mutluydun, ailemi böylesine mutlu görmek istediğim en büyük şeydi.
ama bu mektubu yazmadan 4 gün önce dna testlerinin sonuçlarını aldım. evet, beni affet aşkım, bu yaptıklarım iğrenç şeylerdi, ama sera'nın senin kızın olduğu konusunda şüpheliydim. beni suçlama, yaptığım iğrenç ihanetten sonra şüphe tohumları düşmeye başlamıştı içime. kızımı sürekli sana benzetmeye çalışıyor, ortak yanlarınızı arıyordum. sonra bu çılgın takıntıya iyi, ya da kötü bir son vermek için test yaptırdım.
o testlerin sonucunda seraphina'nın senin kızın olmadığını öğrendim.
babası kim, hatırlamıyorum.

aşkım, isla'nın bize geldiği günü hatırlarsın- kavga etmiştik. ben o gece evden gittim, biliyorsun, sen de arkamdan gelmedin, ilk kez yapmadın bunu, keşke yapsaydın. o gece kendimde değildim. bir mekâna gittim. bomboştu içeri. bir kişi vardı sadece, yüzünü hatırlamıyorum ama onun da ağladığı aklımdaydı. o adamla seviştim. delice. sadece acımı çıkarmak istemiştim, bana o gün o kadar değersiz hissettirdiğin için ben de aynısını sana hissettirmek istemiştim.
sabah orada buldum kendimi, o çocuğun kolları arasında. aklımı kaybetmiştim, nasıl yapabildiğimi düşünüyor, ağlıyor, bağırıp çağırıyordum.
sonra da eve döndüm.

aşkım, sana tüm her şeyi söyledim, kağıda dahi olsa dökmenin rahatlığını yaşıyorum bu ağırlığın.
aşkım, beni affetme, ama sakın sera'nın üzerindeki babalık hakkından şüphe etme, sera'yı hor görme. kanı, canı seninle bir olmasa da, seramızı sen büyüttün, ona sahip olduğu her şeyi sen verdin. sen tanıdığım en iyi babasın.

bu mektubu aldıysan bunu da bilmeni isterim, namjoon benim anne kuzenimdir. bir tek onun haberi vardı bu durumdan ve beni defalarca tehdit etti, buna dayanamadım ama bir anlaşma yaparak-seyfteki kayıp dosyayı ben almıştım-bu mektubu sana vermesine güvence aldım.

evet, şimdi her şeyi biliyorsun, aşkım. dediğim gibi, sana beni affet demeyeceğim, çünkü ben de yaşadığım süre zarfında kendimi affetmedim, ama bil ki, ruhum asla sana ihanet etmedi.

sevgilin, laura.