12.BÖLÜM
Bölüm 12
Bundan sonraki çalışmalar kaplumbağa hızıyla ilerledi.
Hizmetçiler koşarak Alicia'ya yardım ettiler, ardından şövalyeler Katie'yi alıkoymak için içeri girdiler.
"Al onu."
“Bu adil değil Genç Efendi! Bu adil değil!
Sessizlik bozulur bozulmaz Katie bağırdı ve bağırdı ama sözleri sağır kulaklara düştü.
Şövalyeler hiçbir şey söylemeden onun kollarını yakaladılar ve onu ileri doğru çekmeye başladılar. Direnmek için elinden geleni yaptı ama iki güçlü şövalye tarafından iki yanından tutuluyordu ve bu yüzden uzaklaşırken yerde sürüklenen bir çuval gibiydi.
Mavi gözlerinden yaşlar akıyordu. Bu kadar zamandan sonra içlerinde hâlâ korkuyu tutabilmeleri tuhaftı.
Çok saçmaydı.
“Hayır, hayır lütfen! Leydi Rosetta! Rosetta! Buraya gel lütfen! Sana söylemem gereken bir şey var! Hanımefendi ben... Beni görmeye gelmelisiniz! Leydim! Gelmezsen pişman olacaksın, pişman olacaksın!”
Umutsuz çığlıkları açık kapının ötesinden yankılanıyordu.
Küçük bir kötü adamın çöküşüne mükemmel şekilde uyan bir fon müziğiydi.
Rosetta hareketsiz durdu ve kapıdan dışarı baktı, sonra Katie'nin sesi artık duyulmayınca kapıdan çıkıp koridora çıktı.
"Rosetta."
Ama arkasından birisi seslendi.
Büyük bir el bileğini tutuyordu.
Sanki istikrarsız bir yumurta tutuyormuşçasına dikkatli bir şekilde.
Kapının yarısında durup kısa bir anlığına tavana baktı, sonra bakışlarını onu geride tutan kişiye çevirdi.
“Sorun ne, kardeşim?”
Yüzü bembeyaz ve çarpık olan Damian'la göz teması kurdu.
“…Elin acıyor. Ayrıca sanırım erken düştüğünüzde canınız daha çok yanıyor, o yüzden doktor gelene kadar hareket etmeseniz iyi olur.”
Kuru ses karşısında birkaç kez yavaşça gözlerini kırpıştırdı, göz kapakları yorgunluktan ağırlaşmıştı.
Şimdilik başka bir yere gitmek istiyordu.
Bu kaotik karmaşada değil. Sessiz bir yere.
"Tedavimi odamda yapacağım. Çok yorgunum. Sadece dinlenmek istiyorum."
Bunu söylerken kolunu nazikçe çektiğinde Damian hızla tutuşunu gevşetti.
“Lütfen Alicia'ya benden daha fazla ilgi gösterin. Daha önce çok şaşırmış görünüyordu."
Hala ikisinin arasında olan el, bir anlığına duraksadıktan sonra tekrar yanına döndü.
"Peki."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
༺𝕐𝕖𝕟𝕚 𝕘öçü𝕟 𝕪𝕠𝕣𝕦𝕔𝕦 𝕘𝕖𝕣ç𝕖𝕜𝕝𝕚ğ𝕚༻
FantasyYıldıza basmayı unutmayınn Kitapların içine taşımaktan bıktım .Sizde bundan yorulursunuz , özelliklede bunu dördüncü kere yapıyorsanız.Bu kez kadın başrolün kötü kalpli ablası oldum . 'Ah bundan o kadar sıkıdımki 'Bir kez daha bu hayatın heyecan...
