༺𝕐𝕖𝕟𝕚 𝕘öçü𝕟 𝕪𝕠𝕣𝕦𝕔𝕦 𝕘𝕖𝕣ç𝕖𝕜𝕝𝕚ğ𝕚༻

13.BÖLÜM

13.BÖLÜM

<

Tüm Bölümler

>

A+

A-

📚

Okuma İşareti

⚙️

Oynamak

Bölüm 13

Rosetta gün doğduktan biraz sonra uyandı.

Gökyüzü maviye dönmeden hemen önce.

Uyuşukluğunu göz kırparak uzaklaştırırken, önceki gece olanları hatırladıktan sonra bir yastık aldı ve yüzünü onunla kapattı.

'Ben ne yaptım ki...'

Alicia'ya tutunurken bir çocuk gibi ağladı.

Yaralandığı için aklını kaçırmış olmalı.

Vücudu çok sıcaktı ve sarhoş gibiydi ama mide bulantısı yoktu.

Ancak alkol yerine ateşi nedeniyle hezeyan içindeydi. Hayır, ilk etapta, hiç hezeyanlı olmasaydı daha iyi olurdu.

Uzun süre hissettiği utancı haklı çıkarmaya odaklanmışken, aklına bir düşünce geldiğinde gözlerini kırpıştırdı.

'Bir düşünün, başka birinin önünde böyle ağlamayalı uzun zaman oldu.'

Kesin olan bir şey var ki, yıllardır hiç böyle ağlamamıştı.

Hayır. Belki de bu onun ilk seferiydi.

Cevabın tam olarak ne olduğundan emin değildi. En azından anılarında yoktu.

Bu yeni hayatına iyi uyum sağladığı aklına geldi.

Buraya göç etmesinden bu yana çok zaman geçmemişti ama zaten karakterine aykırı şeyler yapıyordu.

Bunun yeşil ışık mı yoksa kırmızı ışık mı olduğunu bilmiyordu.

Yatağından aşağı inerken, zaman geçtikçe daha az utandığını hissetti.

“Pekala... Unutalım. Unut gitsin."

Uzanırken kendi kendine mırıldandı.

Utanç verici anıların üzerinde durmaya gerek yoktu. Yapılan şey yapıldı.

Üstelik şimdiki zaman, utanç dalgaları altında boğulmaktan daha önemliydi.

Yapacak işleri vardı.

Boynunu hafifçe esnettikten sonra masasına gidip oturdu.

Orijinal Rosetta'nın anılarına güvenerek temiz bir kağıt parçası çıkardı ve mürekkeple ıslattığı bir tüy kalemi aldı.

Sonra yazdı.

「 Mafya-Alicia Projesi 」

Bundan sonra yürüteceği büyük planın adı buydu.

Dün Alicia'nın önünde utanç verici bir yüz gösterdiğine pişman olmuştu ama en azından onun acı çekmesine izin vermeme kararlılığı samimiydi.

O çocuğun onunla aynı yolda yürümesine izin vermeme kararlılığıydı.

Orijinal anlatıya müdahale etmesi gerekecekti ama bunu düşünmek bile onu çoktan yormuştu ve vücudunun her yerinde kurdeşen varmış gibi hissetmesine neden oluyordu. Ama yardım edilemezdi.