Üvey Mutluluğum /Abilerim

24. Bölüm

Özel bir durum olduğu için bir şey diyememiştim ama genede moralim bozulmuştu.

Abimle konuşmayı bitirince odama çıkmak için balkondan çıktım .

Salona geçip diğerlerine haber vermem gerektiğini düşünüyordum.

Asaf: Balın ne olmuş ?

Balın: Sebastian'ın ayağı kırılmış ve abimin sınavı ile ilgili sıkıntı çıkmış . Çözmüşler ama abim gelemeyecek . Babam ise yarın geliyormuş

Bir şeyler söylemişlerdi ama düşünmekten pek anlamış sayılmazdım . Hepsine iyi geceler diyip merdivenlerden çıkmaya başladım.

Odama geçince gene balkona geçip salıncağıma oturdum ve Seboyu aramaya başladım

Sebo: Aloo Balo ne yapıyorsun?

Balın: Seboo abim haber verdi senin ayağın kırılmış . Canın acıyor mu , keşke gelebilseydim ama abim bize mani oluyor

Sebo: O abin bizi çekemiyor boşver sen onu , canım fazla acımıyor ama abini çalıştırmak için acıyor rolü yapacağım

Sebo ile konuşmak bana baya iyi gelmişti ve moralim düzelmeye başlamıştı bile .

Balın: Gerçekten ya çok kıskanç ama bize engel olamaz . Ama tatil olunca geleceğim oraya yeter artık

Sebo: Gel gel özledim seni , biraz abini sinir etmek lazım

Balın: Bencede Sebo aynı şeyleri düşünmemiz efsane bir şey

Abim: Sebastian! Gel yemek yiyeceğiz!

Sebo: Gene bozdu huzurumuzu pis çarpık ya

Balın: Diyorum hissediyor resmen konuştuğumuzu, neyse sebocum sen yemek ye hemen iyileş sonra abimi kudurtalım .

Sebo: Tamam Balo kapatıyorum ben , iyi cüceler

Balın: İyi cüceler Sebo

Sebo bana Balo diyordu ve biz iyi geceler demek yerine iyi cüceler diyorduk . Neden olduğunu bilmesek de bir şekilde bulmuştuk.

Telefonu kapattıktan sonra efkarlı halime geri bürünmüştüm . Kulaklığımı takip efkarlı müziklerle beraber salıncağımda gökyüzünü izlemeye başlamıştım.

Bir süre sonra uykum gelince alarm kurmuş ve şarkıyı kapatıp uyumaya başlamıştım.

Büyük ihtimalle yarın belim ağrıyacaktı ama burası çok rahattı .

Son duyduğum kapı sesiydi .

Sabah uyandığımda yatağımdaydım , büyük ihtimalle uyku mahmuru gitmiştim.

Onların beni düşüneceğini pek sanmıyordum . Aşağıdan babamın sesleri gelince hızlıca aşağı inmeye başladım.

Babam bu sabah uçağa binecekti ama şuan burada olduğuna göre akşam binmiş olmalıydı.

Hızlı bir şekilde aşağı indiğimde düşündüğüm gibi babamı Dicle abla ile sarılırken gördüm .

Ayrılınca hızlıca babamın üstüne atladım.

Babam gülüp bana sarıldı.

Anında gözlerim dolarken kendimi engellemeye çalıştım.

Balın: Çok merak ettim , başınıza bir şey geldi sandım .

Babam: Özür dilerim kızım

Dicle abla: Hayatım bundan sonra unutmayın ben de toplantıdaydım Balın çok meraklanmış