30. Bölüm

5.5K 274 41
                                    

Acı dolu bir ses geldiğinde ben umursamadım ama galiba abim umursamıştı .

Abim: Balın? O ses neydi ?

Balın: Önemli değil abi dışardan , hayvanlardan falan gelmiştir.

Abim; He iyi bari , ee nasıl geçiyor babamsız ilk gün

Balın: Ya eskiden de tek kaldığım oluyordu zaten pek sorun etmedim ama büyük ihtimalle birkaç gün sonra baba diye ağlamaya başlarım

Abim güldüğünde ben de güldüm

Abim: Bugün yorulmuşsundur bence direkt yat

Balın: Öyle yapacağım üstümü çıkarıp direkt uyuyacağım aşırı uykum var

Abim: Abicim daha üstünü değiştirmedin mi ? Hadi kapat da üstünü değiştir

Balın: İyi tamam ama bundan sonra günde beni iki kere ara yalnızlık çekiyorum

Abim: Yarın kuzenlerin gelecek ama onun haricinde iki kere ararım

Balın: Evet yarın kuzenlerimiz gelecek ama bence seninle de tanışmak isterler

Abim: Ben geldiğimde tanışırız şimdi sen tanış . Ama gerçi onlara bağlanma babam geldiğinde seni götüreceğim

Balın: Tamam tamam ikide bir bu konuyu düşünme sen derslerini ve tabii ki biricik kardeşin olan beni düşün

Abim: Sen söylemesen de seni düşünüyorum zaten abicim

Abimle konuşmayı bitirdikten sonra hızlıca lavaboya gidip makyajımı çıkardım.

Çantamı ayarlayıp üstümü de değiştirdikten sonra yatağa yatıp alarmımı kurdum .

Artık yaklaşık on saat boyunca uyuyabilecektim .

Sabah gene alarm sesiyle kalktığımda hayal kırıklığına uğradım. Beklediğimden daha az dinç kalkmıştım ve normalden daha fazla uykum vardı

Oflayıp yataktan kalktım ve makyajımı yapıp şarkı söylemeye başladım .

Bu aralar üşütmeye yakın olduğum için biraz daha kalın giyinip çantamı da aldım ve aşağı indim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bu aralar üşütmeye yakın olduğum için biraz daha kalın giyinip çantamı da aldım ve aşağı indim .

Normalden daha erken indiğim için ses yoktu . Bende hızlıca ayakkabılarımı giyip kapıdan çıktım .

Çıktığımda tam arkamı döndüğümde iki arabanın önünde dörtlü bana bakıyordu.

Ne var manasında bir kaşımı kaldırdığımda Umut konuşmaya başladı.

Umut: Bugün kahvaltıyı dışarıda yapalım dedik

Balın:: İyi yapın

Yürümeye başladığımda birden çantamın üst tarafından tutularak geri çekildim.

Üvey Mutluluğum /Abilerim Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin