52. Bölüm

1.4K 128 29
                                    

Onları daha çok tanımıştım ve durum böyleyken şuan hepsinin üzülmesi beni de üzüyordu.

Uğraşmaktan en çok zevk aldığım ve aşırı korumacı olan Asaf'tı

En sevdiğim ve bana verdiği değeri hep belli eden Akın'dı

Bir şeyleri eleştirmek ve yeni çıkan şeyler hakkında konuşmayı en çok sevdiğim ve temas bağımlısı olan Pars'tı

Sohbet etmeyi ve alışveriş yapmayı en çok sevdiğim ve en duygusal olan Umut'tu

Hepsini ayrı ayrı benimsemiştim ve kan bağı olsun olmasın abim olmuşlardı.

Hepimiz susarken bunları düşünürken gözüm dolduğu için kalktım.

Balın: Ben uyuyacağım çok yoruldum

Hızlıca yukarı çıkıp kapıyı kapattım . Ama sonra biraz aralık bıraktım.

Farketmiştim ki kapı ne zaman tam olarak kapalı olsa yaşadığımız şey yüzünden hepsi telaşlı bir şekilde odaya giriyordu .

Dişlerimi fırçalayıp hızlıca yatağa yattım ve alarmımı kurdum .

Sabah zar zor kalkıp duşa girdim .

Çıktığımda giyinip makyajımı ve saçımı yaptım . Çantamı hazırlayıp Mine'yi aradım .

Mine evden çıktığına göre benim de çıkma vaktim gelmişti

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Mine evden çıktığına göre benim de çıkma vaktim gelmişti.

Odadan çıktım ve merdivenlerden inmeye başladım.

Aşağı indiğimde Asaf koltukta oturmuş bilgisayarda işini yapıyordu.

Asaf: Günaydın

Balın: Günaydın, ben çıkıyorum öğleye yakın gelirim

Asaf: Tamam dikkat et Mine ile gidiyorsunuz değil mi ?

Balın: Evet

Asaf: Tamam dönüşte bana söyle annemleri almaya gideriz

Balın: Tamam ararım seni

Asaf: Tamam ihtiyacın olursa ara

Balın: Ararım görüşürüz

Asaf'ın üzerinde ultra seviye bir sakinlik vardı ve bu pek hayra alamet değildi.

Boş verip anayola çıktım ve taksiye bindim .

Avm'nin önüne geldiğimde Mine'yi gördüm ve hızlıca yanına gittim .

Beni gördüğü an üstüme atladı ve yaklaşık beş dakika sarıldık.

Mine: Çok özlemişim ya

Balın: Bir yıldır görüşmüyoruz gibi hissediyorum

Mine: Ben de ama şuan hızlı olmalıyız çünkü tamı tamına beş saatimiz var

Üvey Mutluluğum /Abilerim Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin