Kral, artık kafayı yemeye başlamıştı. Durmak bilmeyen düşünceler gelip gidiyordu. Aklında tek bir hedef vardı. Melekleri nasıl yenebilirdi? Onlara karşı ne yapması gerekiyordu? Bir ordu melek için ne kadar güce ihtiyacı vardı...?
Çaresiz ve öfkeli b...
- Onları da şeytanlar basmış, bir şeyler ters. Ne planlıyorlar...
- Bunun sonu hiç te iyiye gitmiyor...
Ortam, şeytanların kanı ile boyanmış ve buram buram burunlarından geçiyordu. Ortam, onları izliyormuş gibi sessiz ve ürpertici duruyordu. Fazla zaman kaybetmeden Şehre döndüler ve rapor etmek için müfettişe gittikten sonra, dinlenmek için ikisi de odalara gittiler...
Oda sessizdi ve bir anda bir ses simon'a doğru fısıldadı. Simon bir anda kalktı fakat kendisini simsiyah bir odada buldu. Çok üşüyordu fakat neden bilmiyordu. Ne soğuk değil, ne de sıcak değil... Uzağa baktı, fakat kimse yoktu. En sonunda bir ses ona doğru dedi:
- Bakın kim buradaymış... Ben gelişirken sen ne yapıyorsun bakalım?
- Kimsin sen? Ne demek istiyorsun?
- Ah ama öyle şaşkın durma küçük chad. İkimiz de çok iyi biliyoruz ki o kazayı istesen de istemesen de yaptın.
- Sen... Dur, ne?
- Ben Rancora. Memnun oldum...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
- Benden ne istiyorsun... BENDEN NE İSTEDİN! ONCA ACI VE ÇARESİZLİK SADECE BUNUN İÇİN MİYDİ?!
- Her zamanki gibi, aynısın. Bana karşı öfkelenmen sana hiçbir avantaj sağlamıyor... Aksine, kontrolünü daha da kolay elimde tutuyorum...
- SENİN YÜZÜNDEN BÜTÜN HAYATIMI BİR KAÇAK GİBİ YAŞAMAK ZORUNDA KALDIM! VE BURAYA GELİP BENİMLE BUNLARIN HİÇBİRİ OLMAMIŞ GİBİ KONUŞUYORSUN! ...Tek istediğim şu, Neden. Neden bu acıyı bana yaşatıyorsun...
- Dürüst olmak gerekirse, hiçbir fikrim yok. Ama tek bildiğim şey senin sayende bu formu aldım...
Simon bir anda ona doğru koşup yumruk atacağı sırada, Rancora hemen bloke edip ona güçlü bir yumruk ile gövdesine vurdu. Simon'un ağzından kan çıkacak kadar güçlüydü ve direk yere serildi. Rancora devam etti:
- Eğer bana hasar vermeyi düşünüyorsan, kullandığım gücü bana karşı kullanma...
- Bak ne diyeceğim. Eğer bana bu hayat dediğiniz şeyi bana bir şekilde anlatabilirsen, seninle zıtlaşmayı bırakırım... Ama. Eğer beni ikna edemezsen, Filmin kalanını sonsuza kadar geride izleyecek olan sen olacaksın... Anlaştık mı?
- Anlaş-
Rancora bir anda simon'u kalbinden sapladığı gibi dedi:
