Ortadoğu ve Balkanların en tehlikeli iki ajanının üstün zekalı kızları ile otizm hastası bir çocuğun hikayesi.
Kasırga ve Kıyı Ortadoğu ve Balkanların en korkulan iki ajanıydı. Ülkedeki kriz sebebiyle bir araya gelen bu iki ajanın da zirveyi paylaş...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Uzun zaman sonra ben geldiiim. Lütfen yorumlarda buluşalım sizi özledim.
Şarkı: Tolga Sarıtaş-Duymak istiyorum (kesinlikle en iyi o söylüyor bu şarkıyı)
***
Cesur'un ağzından...
Bir gün Ege abimin kitaplarını karıştırırken bir söze rastlamıştım.
"Aslında insanın canını en çok acıtan şey; yaşanması mümkünken yaşayamadığımutluluklardır."
Sarışınımın canı çok yanıyordu. Aslında çok güzel bir çocukluk geçirebilecekken bu hakkı onun elinden almışlardı. Buna katlanamıyordum.
Ona bir zarar gelmesin istiyordum. Keşke bir evimiz olsa herkesten uzak. Kimse bize ulaşamasa. Yalnızca birlikte olsak.
Ondan ayrı kalmaya zaten dayanamıyordum bir de benden ayrı olduğu yerde tehlikede olduğunu bilmek bana kafayı yedirtiyordu.
Onu o kadar çok seviyordum ki saçının bir teline zarar gelse kalbim ağrıyormuş gibi hissediyordum.
Onun olmadığı bir dünya düşünemiyordum. Dünya Güneş olmazsa yok olurdu. O da benim dünyamın güneşiydi, olmazsa ben de olmazdım.
Dila hep ondan neden nefret ettiklerini sorguluyordu. Fakat bence onlar benden nefret ediyorlardı. Dila'yı benden almak için uğraşıyorlardı devamlı, beni yok etmek istiyorlardı.
Onu rahat bırakın, o benim diye bağırmak istiyordum. Yalnızca o benim diye bağırmak...
Çünkü o benim neyim bilmiyordum.
Anlam veremiyordum. Her ay gittiğim doktor bana küçükken hayattaki rollerden bahsetmişti. Baba, amca, abi, kardeş, arkadaş...
Dila arkadaş olduğumuzu söylüyordu. Aras da benim arkadaşımdı. Ama ona karşı bu şekilde hissetmiyordum.
Dila bir keresinde bana bizi hayata bağlayan damarın şah damarı olduğunu söylemişti. Eğer şah damarı kesilirse yaşayamazmışız.
Sanırım Dila benim şah damarımdı.
Hala kütüphanedeydik. Kahverengi kocaman bir borunun yanında yerde oturmuş sallanıyordum. Kulağımda kulaklıklar vardı. Kulaklıkta Dila'nın benim için seçtiği şarkılar vardı. Birkaç dakikadır öylece şarkılar akıp giderken sallanarak gözlerimi kırpıştırıyordum. Huzursuzdum.
