We Shouldn't Be (COMPLETED)

Epilogue

This last part of my story is dedicated to my friend-- the first person who read my epilogue. Nalaman niyang ginamit ko ang pangalan niya sa story ko. Gusto niyang pati ang surname niya ay ilagay ko so you will search her daw and ibabash siya sa chat. Gusto niyang gan'on e. Lols. So if you have an account on facebook, you can add and chat with her. Erika Mangubat is her whole name :)

~●~

I look myself in front of the mirror. Wearing white see-through gown and a white spaghetti strap with white short shorts inside.

I just wear ohcre Andre Assous flat sandals. It was my simple outfit after all.

Para saan pa? Masasaktan lang naman ako. T'saka formal pa rin naman ako tingnan 'diba?

I don't need some makeup artists para mag ayos sa akin sa kasal nila. I know, bongga dapat pero I refused their offer. Mas gusto kong ako nalang mag ayos sa aking sarili.

Masisira rin naman ito mamaya. Oo ikakasal na sila pero hindi ko pa rin tanggap. I always thinking that the world will flips at makiki-ayon ang mundo sa akin. Tanga na nga ako, ginagawa ko pang lalong tanga ang aking sarili.

S'yempre sa mga nobela lang nangyayari iyong pagtigil ng kasal.

Hindi ko alam kung paano ako nakarating sa simbahan. Kahit pianist lang ako, gusto ko'y maayos pa rin akong tingnan kaya dumiretso ako sa pinaka malapit na cr.

Kinulot ko muna ang aking buhok bago ito binun. Mamaya ay malalaglag na rin ang mga ibang hibla ng aking buhok at magiging messy bun ito. Naglagay lang ako ng dark chesnut eye shadow para naman ma-highlight ang aking mukha.

Katulad ng basic, nag liquid eye liner ako at mascara kahit mahaba na ang aking pilik mata. Maayos naman ang aking kilay kaya hindi ko na ginalaw 'to. I put some black eye shadow on the side of my nose para maging pointed na ito ng lubusan.

I also added skin toned blush on and a rosy red lipstick. Tinanggal ko muna ang aking salamin panandalian. Maayos pa naman ang aking paningin so far. Buti ay hindi ito lumalala.

Necklace and a ring on my middle finger lang ang aking accessories. I'm too simple yet elegant.

Nasa tapat ako ng simbahan at nakitang nagpipicture picture muna ang iba. Invited din iyong mga pinsan ko at dati kong churchmate at naka formal wear lang din sila.

"Wow!" Si Keanu na ngiting ngiti sa akin. Lumapit ako sa kanya at niyakap siya. Tinapik niya ang aking likod. "Kaya mo 'yan." He whispered.

Of course kaya kong tumugtog. Pero hindi ko yata kakayaning makita silang dalawa. Exchanging vows in front of the altar. Promises in the name of God. And their kiss.

"Naks! Baka mamaya mas maganda ka pa kaysa sa kinakasal ah?" Cleon smirked.

Kung sanang ako iyong papakasalan niya.. Kung sana ako iyong makikipag sumpaan na makasama siya habang buhay.

May puting BMW na pumarada sa harap. Lumabas si Creston. In his white barong, he's so hot and handsome..

Ano kaya ang feeling na sa kanya ka ikakasal? Ano kayang feeling nang mahal mo ang iyong papakasalan?

Nakipag kamayan siya sa I think relatives niya at sa kanyang magiging asawa. Ngiting ngiti niya itong tinanggap. May iilan pang naiyak sa kanya.

I guess this is the end of the real Erika and Christian's story. Like them, hindi sila nagkatuluyan. The only difference is nagsisisi si Erika.. pero ako hindi.

Hindi ko man tanggap sa ngayon pero unti unti. As I look in his eyes, he's so really happy. I wonder kung ako 'yun, ganyan din ba siya kasaya?

Ayan.. he found he's right one. The one who will love him forever unlike me.. the one who wouldn't hurt her unlike me..