Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Pek ömrüm kalmadı, dedim ben de ölmeden önce yapmak istediğim on şeyi not alayım. Seyehat etmek ve leziz, gurme yemeklerin keyfini çıkarmak isterdim. Kendimi şöyle sahiden tarz kıyafetler içinde görmek isterdim. Ama bunları yazdıkça aklımda bir soru işareti belirdi. Benim için gerçekten önemli olanlar, sahiden bu tür şeyler miydi? Gerçekten de ölmeden önce bunları mı yapmak isterdim? Yeni bir listeye başladığımda ise aniden ölmeden önce yapmak istediklerimin seninle ilgili olduğunu fark ettim. Senin hayatın benden sonra uzunca bir süre devam edecek ama hayatın akışında iyi günler kadar kötüler de olacak. Keyif de alacaksın, üzüntü duyup acı da çekeceksin. Ben de dedim ki senin hakkında en güzel on huyu, özelliği yazayım. Böylece zor zamanlardan geçtiğinde cesaret ve kendine olan inancı burada bulabilirsin. Ölmeden önce yapmak istediklerim yerine işte şunları yazdım.
Güzel ve iyi olan huyların ile özelliklerin:
İnsanlar üzgünken sen de onlarla ağlayabiliyorsun.
Ve insanlar mutluyken sen de neşelerini onlarla paylaşabiliyorsun.
Uyurken çok tatlı görünüyorsun.
Gülümsediğinde çıkan gamzelerin.
Endişeli ya da kaygılı hissettiğinde burnunu ovma alışkanlığın.
Başkalarının ihtiyaçlarını önemsemen.
Ne zaman nezle olsam ev işlerine yardım ettin ve bunu yaparken keyif alıyor gibi davrandın.
Ne pişirsem sanki dünyadaki en leziz yemekmiş gibi yedin.
Derinlemesine düşünmen ve düşündüğün konunun detaylarına bakman.
Bu uzun uzadıya düşüncelerden sonra da hep sorunun en doğru çözümünü bulurdun.
Hayatını yaşarken, her zaman içinde iyi olanları hatırla. Onlar senin doğuştan gelen yeteneklerin. Bunlara sahip oldukça mutluluğu bulacaksın ve etrafındaki insanları mutlu edeceksin. Benim için bütün yaptıklarına teşekkür ederim. Ve elveda. Umarım her zaman sana ait bu güzelliklere sıkı sıkı tutunursun.
Kelimeler iyice bulanıklaşmaya başladığında elindeki kitabı kapatıp yatağının bir köşesine fırlattı. Pijamasının kolu ile gözlerini silip burnunu çekti bir hışımla. "Kitap kapağına aldandığıma inanamıyorum!" ayaklarıyla üzerindeki yorganı iterken hareketleri sinirliydi.
Birkaç gün önce dışarıda gezerken bir kitap bulmuştu ve sırf kapağında kedi var diye almıştı onu. Oysa kitabı okuyup sonlarına doğru geldiğinde kendi için en uygunsuz kitabı seçtiğinin farkına ancak varabilmişti. Kitabın kapağına aldanmıştı.
'Bir Günlüğüne Kediler Dünyadan Yok Olsaydı.'
Yalnızca bir gün ömrü kalmış hasta bir adamın hikayesini anlattığından bir haber almıştı kitabı. Şimdi ise deli gibi pişmandı. "Aptal kitap." diyerek yatağının kenarında duran kitabı kitaplığında rastgele bir yere soktu.
