Save Me | TaeGi

Sen Affedene Kadar ☯

Selam gene ben... Evet moral sıfır... Maçın üstüne ağlaya ağlaya yazdığım bölümle sinirlerinizi de bozduktan sonra yeni bölüme hoşgeldiniz. Keyifli okumalar.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

İşim bittiğinde kıyafetlerimi yanıma almadığıma küfrederek üstüme bornozu geçirip odaya geri döndüm.

İçeri bakmadan dolaba yöneldiğimde belime dolanan kollarla nefes almayı bırakmıştım. Tanrım bunu yapmamalıydı işte.

"Çe-çekil Taehyung." Dedim fısıltı halinde.

"Sen affedene kadar güzelim. Çekilmiyorum." Nefesi boynuma çarpıyor ve huylanmama neden oluyordu.

"Taehyung... İşi zora sürme çekil üstümü giyineyim."

"Hmm hayır." Omuzlarımdan iterek yatağa ilerlettiğinde ona karşı koyamıyordum. Yatağa oturur bir şekilde uzandırıp konuşmaya başladı.

"Beni affediyor musun güzelim?"

Cevap vermedim sadece gözlerine bakıyordum. Umarım burda delice bir şey yapmazdı çünkü diğerleri içerdeydi.

Cevap vermediğim için dudaklarıma kapanmış elini bornozdan içeri kaydırıp belimle oynamaya başlamıştı

Karşılık vermiyordum bu yüzden geri çekilip boynuma yaklaştı.

"Beni affediyor musun sevgilim?"

Kulağıma yaklaşmasıyla gözlerimi sıkıca kapatmıştım. Taehyung bedenimi biraz daha aşağı çektiğinde bornozun kuşağı açılmıştı sinirle söylenmeye başlayacakken diğer eli boynumu buldu ve başımı sola yatırdı.

Taehyung kulağımın hemen dibine dudaklarını bastırdığında inlercesine konuşmuştum.

"Orayı öpemezsin!"

Yüzünde güzel bir gülümseme oluşmuştu.

"Biliyorum kulağından huylanıyorsun. Her yaklaştığımda nefesin düzensizleşiyor. Kalbin duruyor."

Cevap vermedim. O da sorusunu yineledi.

"Beni affettin mi?" Sessiz kalışım yüzünden boynuma inmişti belimde ki eliyle sırtımı havalandırıp kendine yasladı.

Dişleri boynumda geziniyordu ve en ufak bir ses çıkarmamak için zor duruyordum. Yoksa hepsi kapıya toplancaktı.

"Beni affediyor musun Yoon?"

"Üstümden kalkar mısın Taehyung herkesi başımıza toplayacaksın." Başını olumsuz anlamda iki yana salladı ve göğsüme indi.

Kendimi tutamayarak inlediğimde eli bacağımda geziniyor kalçama doğru yol çiziyordu. Kısık iniltilerim odayı doldurduğunda geri çekildi.

"Affettin mi?"

"Tamam çekil." Dedim düzensizleşen nefesimle. Sakat kalmaya niyetim yoktu. Üstümdeki beden gülümseyerek durunca ona bakmaya başladım.

"Artık benimle geri gelebilir misin peki?"

"Yüksek müsadenle üstümü giyinebilir miyim peki?"

"Böyle götürmeye pek niyetim yok."

Göz devirdim.

"Çok bilmiş." Diye mırıldanıp dolaptan kıyafetlerimi alıp banyoya geçtim. Terden alnıma yapışan saçlarıma da göz devirdim.

Taehyung yüzünden ikinci kez duş alıp üstümü giydim. Dar bacaklarımı sıkıca saran ve dizleri yırtık siyah deri pantolonumun üstüne beyaz gömleğimi geçirdim üstüme de spor ceketimi giyip odaya döndüm.