Save Me | TaeGi

Beni Sana Mecbur Bıraktın ☯

Selam... Önceki bölümden küfürler eşliğinde gelen varsa hosgeldiniz. Umarım keyifle okursunuz.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Yoongi

Kalbime ucu zehirli bir hançer saplansa bu kadar canım yanmaz gıkım çıkmazdı. Ben Taehyung için bıçaklanmayı göze almıştım ama bu sefer bıçağı saplayan kendisi olmuştu.

Sesimi çıkarmıyordum. Gözümden akan yaşlar bir bir yanağımdan boynuma inerken sesimi çıkarmıyordum. Öylece ekrana bakıyordum gözlerinde tek bir yalan belirtisi arıyordum.

Ama hiçbiri yoktu. Soğuk bir ifadeyle acımasızca zehirli cümlelerini dudaklarından dökmüştü. Ben ona kurduğum zehirli cümleler için pişman olurken o zehrini akıtmıştı.

Açılan kapıyla gözlerimi silsem bile kızaran gözlerim beni ele veriyordu. Adının Yeon-Jun olduğunu öğrendiğim adamsa karşımda alayla gülüyordu.

"Yazık... Gerçekten sana acıyorum Yoongi. Kalbini söküp vereceğin adam kendi elleriyle kalbini söküp senin eline verdi."

"Kes sesini!" Demekle yetindim. Ve kolumdan tutup beni sürüklenmesine izin verdim. Ancak Tae'nin ayakları önüne fırlattığında da son anda dengemi sağlamıştım.

Başımı kaldırıp elleri ceplerinde put gibi ifadesizce duran bedene baktım. Derin bir nefes alıp ellerini ceplerinden çekti umursamaz sesiyle tek bir şey söyledi.

"Benim yüzümden ağlama değmez."

Gülmeye çalışsam bile olmamıştı sadece yüzümdeki acıyı gösteren bir gülümseme yer almıştı dudaklarımda.

"Sana ağlamıyorum. Kendime ağlıyorum. Kalbime ağlıyorum. Ben ailemden ve arkadaşlarımdan başka kimseyi sevmemeye çalıştım. Kimseyi hayatıma almayacağıma yemin ettim.

Sonra n'oldu biliyor musun? Kimseyi sevmeyeceğine söz veren kalbim sana benden önce teslim oldu.

Benden önce o seni sevdi. Benden önce o sana aşık oldu. Seni sevmemem gerekirdi. Sen sevmemem gereken bir lanetliydin ama sevdim...

Ben sana mahvolmuş yaşanmamış çocukluğumu verdim Taehyung. Ben sana korkularımı verdim... Ben sana ruhumda büyüttüğüm kimsenin bilmediği çocuğun ruhunu verdim. Ben sana bedenimi verdim Taehyung. Bana dokunmana izin verdim.

Sen benim ruhumu öldürmedin. Benim kalbimi söküp elime vermedin sen bir çocuğun ruhunu öldürdün. Sen o çocuğu geçmişinden vurdun Taehyung...

Evet sevilmedim. Sevgiye aç bir ruhum vardı. Biri sürekli beni sevsin istedim ama kimseye bunu yansıtmadım. Çünkü o noktadan vurulurdum biliyordum.

Sana gösterdim. Bunu bil istedim. Bilki yapma istedim. Sen beni paramparça ettin Taehyung. Şimdi yine senle geleceğim. Beni öldürmek istediğini bilerek senle gelcem.

Çünkü beni sana mecbur bıraktın. Bende seve seve bu hatayı yaptım. Ben istesem sana ihanet edemez miydim? Ederdim... Seni sırtından bıçaklayan ben olurdum.

Ama benim kitabımda ihanete yer yoktur Taehyung. İhanetin telafisi olmaz çünkü. Bir kere ihanet ettin mi bitmiştir. Geri dönemezsin."

Bir anlık gözlerinden geçen seyin hüzün olduğuna yemin edebilirdim ama benim için bir anlamı yoktu. Zaten saniyesinde yok olmuştu ifadesi.