Save Me | TaeGi

Beklenmeyen Ölüm ☯

Günaydınlar. Ben geldim. Umarım hoşunuza giden bir bölüm olur millet keyifli okumalar dilerim.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Sabah salon camlarından içeri süzülen güneşin yakıcı ışıklarıyla uyanmıştım. Abimin horlama sesleri ise yukardan aşağı kadar geliyordu.

Yastığın altına koyduğum telefonu alıp saate baktım fazlasıyla erkendi. Normal şartlarda bu satte uyanmazdım ama aldığım ilaçlar yüzünden gündüz de uyuduğum için erken uyanır olmuştum.

Telefonla ilgilendiğim sırada abimin telefonu kötü bir haberi vermek istercesine çalmaya başlamıştı. Ve anında abimin horultusu kesilmiş telefonda konuştuğu sesi gelmişti.

Anladığım tek cümlesi ise "geliyorum." Olmuştu. Kalbim hızla atmaya başlamıştı. Kötü bir şey olduğu belliydi. Birkaç dakika sonra gürültülü bir şekilde merdivenlerden indiğinde beni uyanık bulmayı beklemiyor olmalıydı.

"Ben mi uyandırdım?" Dedi mahcup bir sesle. Başımı olumsuz anlamda salladım.

"Senden önce uyandım... Noldu abi?"

"Bir ceset... Suda boğulmuş ve karaya vurmuş. Song Wo-Joon olduğunu tahmin ediyorlar... Ona bakmaya gidiyorum. Sende evde tek kalma." Dedi hızlıca.

"Kalmam. Da öldürülmüş mü?"

"Öğrenmenin tek yolu var. Haber veririm."

Başımı salladım daha fazla onu oyalamak istemiyordum. Evden çıkınca telefona gelen mesajla yerimden sıçramıştım.

Battaniyenin altına attığım telefonu güç bela bulup ekranın üstünden gelen bildirime baktım.

*Gölge'm adlı kişiden bir yeni mesajınız var.*

Direk mesaj sayfasına girip attığı mesajı okumaya başladım.

Gölge'm

"İşler karıştı güzelim. Az önce abin aradı. Song Wo-Joon olduğu tahmin edilen bir ceset karaya vurmuş. Yanına geliyorum. Evde tek kalma."

"Peki bekliyorum."

Yazıp mesaj sayfasından çıktım. Birkaç dakika sonra Tae salona girmiş yanıma oturmuştu. Yarama dikkat ederek fazla sıkı olmayacak şekilde sarıldı.

Kollarımı ona sarıp sarılışına karşılık verdim. Bir eli saçlarıma çıkmış zaten dağınık olan saçlarımı iyice dağıtmaya başlamıştı. Dudakları ise boynumda geziniyordu.

Bir süre sonra geri çekildi. Oturmama yardım etti lavaboya gitmem lazımdı.

"Tae yardım eder misin? Lavaboya gitmem lazım..." Gülerek başını salladı sonra koluma girip destek verdi.

Kaslarım hareket etmemem gerektiği için kitlenmiş gibiydi. Ayağa kalkar kalkmaz ağrımaya başlamıştı bacaklarım. Tae'nin yardımıyla banyoya gittim işlerimi halledip geri salona döndüm.

"Daha iyi misin?" Başımı salladım.

"Sayılır... Birde hareket edebilsem daha iyi olcak." Tek elini yanağıma koydu.

"Zaman güzelim. Sadece zaman."

"Biliyorum Taetae." Diye mırıldandım. Yeniden sarılıp göğsüne yatırdı. Belimdeki eli usulca kazağımın içine sızmıştı diğeri ise saçlarımda geziyordu.