Dijital ekrandaki ses ve görüntü gitdi. Ekran karardı. Yuri parmaklarını şıklatdığında dijital ekran ortadan kayboldu
Ben bunları izledikden sonra her şeyin eskisi gibi olmiyacağını anlamışdım
Yuri bana doğru döner ve kaşlarını çatarak "Hoşuna gitmişdir umarım. Sonuçda anne ve babam zindanda ve bunların hepsi senin suçun" der
Ben ne diyeceğimi bilmiyordum ve sadece susarak onu dinliyordum
Yuri sesini daha da yükselterek "Konuşsana Yuna. Bir şey söyle artık. Hep böyle susuyorsun. Susman senin suçlu olmadığını göstermez" dedi
Ben suskunluğuma bir son verip konuşmaya karar verdim. "Benim, anne ve babanın hapisde olmasının sebebi olduğumumu düşünüyorsun yani?" diye sorarım
"Evet, tabiykide. Sen doğmasaydın onlar şimdi benim yanımdaydı. Bu yaşıma kadar onlarsız kalmamım sebebi sensin. Anne ve babamı benden ayırdın. İşde o yüzden senden ölümüne nefret ediyorum"
O an kırmızı ışığın yandığını fark edip, fırsatdan istifade bu delinin elinden kurtulmak için yolun diğer tarafına koşar adımlarla ilerledim. Kendisi beni durdurmaya çalışmadı ve ya peşimden gelmedi. Bana dur bile demedi. Ben yolu geçdiğimde hemen yeşil ışık yandı ve arabalar tekrar aynı şekilde yollarına devam etdiler
Ama benim unutduğum bir şey vardı. Yurinin özel güçleri vardı
Yuri parmaklarını şıklatdığı an tekrar karşımda beliri verdi ve sırıtarak "Benden kaça bileceğinimi sanıyorsun sen ya? Eğer öyle sanıyorsan çok yanılıyorsun. Sen benim hayatımı mahv edip ve mahv etdiğini öğrendiğin halde hala da eski hayatına geri döne bileceğinimi sanıyorsun? Bak Yuna artık hiç bir şey eskisi gibi olmiycak. Her gününü acı, keder ve sana duyulan nefreti en içden şekilde tatmakla geçiriceksin"
Onun gerçekten de benim kardeşim olduğuna inanmakda güçlük çekiyordum. Anlıyorum yıllardır görmemişdi beni. Ama daha ilk görüşde nefret bir az fazla gibiydi. Tanımadığın biri hakkında konuşmak kolaydır. Onu tanımak için ayırmazsın asla zamananı ve sonra pişman ola bilirsin. Acaba Yuri de haksızmı çıkıcakdı. Yoksa aynı Yurinin dediği gibi ben kötü birimiydim? Onu ailesinden ayırmış birimiydim? Her şey o kadar karmaşıkdı ki
Bu sessizliğe bir son verip konuşmaya başladım
"Yuri benim sana söyleyecek bir lafım yok. Çünki ben her şeyi tam olarak bilmiyorum ve o yüzden de benim için şuan da karar vermek çok zor. İyimi, kötümü olduğumu bilmiyorum. Ama ben bunu kendim öğrenmek istiyorum. Senin dediğin lafla değil"
Yuri kaşlarını çatarak "Bak Yuna. Sen akıllısın ve ben bunu inkar etmiyorum. Ama bilmediğin bir şey var. Ben senden daha akıllıyım" dedi
"Hep böyle kendini övermisin sen?"
Yuri sırıtarak "Evet, ben özgüvenli biriyim" dedi
"Ne güzel, biri kırılırmı, üzülürmü diye düşünmene de gerek kalmıyordur senin" dedim
Sonra aklıma hastalık meselesi gelir ve Yuri'ye "Bir şey sorucam. Şu hastalık meselesi var ya. O hastalık nedir?" diye sorarım
"Bak Yuna hastalık dediğimiz şey aslında insanlara özgü hastalıklar. Mesela sende olan insanlara özgü hastalıklardan sosyal anksiyete, otizm, migren, kalp hastalığı ölümcül olanından ve bunun gibileri işde" diye cevap verir
Ben ağzım açık Yuriyi dinliyordum
"Bir insan bu kadar hastalığın hepsiyle nasıl yaşaya bilir ki?"diye sordum
"Yaşa ve öğren kardeşim, yaşa ve öğren"
Yuri gömleğinin kolunu sıyırır ve bana sağ kolunda ki, 8 rakamını gösterir
Ben şaşkınlıkla "8 rakamımı?" diye sorarım
"Hayır sonsuzluk sembolü"
"Çok gùzelmiş"
"Sende de olucak...Uyandığında"
Ben şaşkınlıkla "Uyandığımdamı?" diye sorarım
"Evet uyandığında"
"Ne yani, ben şimdi rüyadamıyım?" diye sorarım
"Evet Yuna rüyadasın. O yüzden şimdi uyanma vakti"
Yuri sesini daha da yükselterek "Yuna uyan" diye bağırır
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yıldırımın efsanesi
Fantasíaİnsan olmak neydi? İnsan olmak iyi olmakdı. İnsan olmak yardım eli uzatmakdı. İnsan olmak sırtını sana yaslayan kişiye sonsuz güven verip, o güvenin yıkılmasına izin vermemekdi. İnsan olmak ve dahalarıydı. Ama zaman geçdikce, insanlar çok değişmişdi...
