Yıldırımın efsanesi

9

Bir anda yatakda nefes nefese uyanırım. Bir süre ne olduğunu anlamaya çalışırım. Saçlarımı ellerimle geriye doğru tararım. Sonra yanımda ki, komidinin üzerindeki telefonu alıp saate bakarım. Saat 07:01 di

Yatağımdan kalkıp banyoya giderim. Ellerimi yıkarım. Ellerime aldığım suyu yüzüme çarparım. Sonra ellerimle saçlarımı geriye atıp, karşımda olan aynada ki, yansımamla göz göze gelirim

Aklıma rüyada gördüğüm şey gelir. Yurinin dediklerini hatırlayıp hemen gömleğimin kolunu sıyırırım ve gördüğüm şey karşısında şaşkınlığımı gizleyemem. Çünki sol kolumda ki, gerçekten de 8 sandığım sonsuzluk sembolüydü

Banyodan çıkıp hemen okul kıyafetlerimi giyindim. Sonra odamdan çıkdım. Annem ve babam kahvaltı yapıyordu. Onlara doğru gitdim. Kahvaltı yapmam için ısrar etmediler. Çünki ben sabahları kahvaltı etmem. Sadece bir bardak süt içip evden çıkarım ve her zaman ki, gibi yapıp bir bardak süt içip evden çıkdım

Yolda ki, insanlara karşı artık daha farklı düşüncelere sahipdim. Yani eskisinden de daha çok nefret ediyordum. Sanki duygularım çekilmiş duygusuz biri gibi olmuş gibi bir hiss vardı içimde

Özel güçlerimin olup-olmamasına gelirsek. Denemedim ve zorunda kalmadıkça da denemeyi düşünmüyorum

Rüyada da olsa Yuriyle karşılaşdığım yere gelip varmışdım

Etrafa bakındım. Acaba gelirmi diye. Ama etrafda Yuri yokdu

Bir düşününce, özel güçlere sahip birinin ışınlanma yeteneği olduğu halde yürüyerek gelmesini beklemek bir az saçmaydı

Arabalar durduğunda kırmızı ışığın yandığını anladım ve hemen vakit kayb etmeden yolun diğer tarafına geçdim

Bir süre daha yürüdükden sonra sonunda erişim noktası olan okuluma varmışdım

Okula girdim ve okulun 3 cü katına çıkdım. Sınıfıma doğru gitdim ve kapının önünde durdum

Sosyal anksiyetem olduğu için sınıfa nasıl girsem diye düşünüp durdum

Sonunda girmeye karar verince kapıyı tıkkıldatıp içeriye girdim

Öğretmen izin verince bende boş bir sıraya geçdim

Evet ben yalnız oturuyorum. Çünki benim arkadaşım yok. Konuşduğum kimsede yok. Ayrıca konuşsam ne konuşucam ki

Benim oturduğum yer öğretmenin karşısında ki sıraydı. Yani her kesin kaçdığı, orada oturmamak için savaş verdiği sıra

Birden yanıma sınıfda ki, kızlardan biri olan Emine oturdu. Benimle konuşmak istiyor gibi duruyordu

Aslında Emine çok iyi biriydi. Benide arkadaşı olarak görüyordu. Ama ben insanlardan arkadaş edinmek istemiyorum. İnsanlara güvenip yarı yolda kalmak istemem

Bir gün çok iyi ve cesur biriyle karşılaşırsam ancak o zaman insan bir arkadaş edinicekdim

Emine çok güzel resimler çiziyor. Bir gün ressam olucağına eminim

Dersin ortasında birden bire kapı sert bir şekilde açıldı. İşin tuhafı kapının önünde kimse yokdu

Kapı yine sert bir şekilde kapandı. Tüm sınıf korkuyor gibi görünüyordu. Benimse umrumda bile değildi. Sadece elimde ki kalemle kağıdın üzerini karalamakla meşguldüm

Birden bire sınıfın ortasında Yuri beliri verdi. Ben kafamı kaldırıp ona bakmadım bile. Ama onun geldiğini hiss etmişdim

Yuri karşısında ki, masaya iki eliyle sert bir şekilde vurur ve "Susun" diye bağırdığında masaların üzerlerinde ki tüm defter kitab ve kalemler havada asılı kalır. Benim masamda ki, eşyalardan başka

Yuri yüzünü bana doğru çevirdi ve uçmayan eşyalarımı görünce sinirlendi. Tekrar iki elini masaya vurdu. Ama yinede eşyalarım havaya uçmuyordu. Bense elimde ki, kalemle kağıdı karalamaya devam ediyordum

Yuri daha da sinirlenir. Çünki sihri bana işlemiyordu

Yuri bir hışınla yanıma gelir. Yuri benim başım da dikilmiş beni öldürücekmiş gibi bakıyordu

Ben kağıdın üzerini karalamaya devam ederken "Merhaba Yuri" dedim

Bir süre sessizlik oldu. Sonra Yuri bu sessizliği bozarak "Merhaba Sena" dedi

Ona taraf bakmadan konuşuyordum

"Hoş geldin ve niye geldin?"

"Unutmadıysan, sana senden nefret etdiğimi ve senin hayatını zora sokmak için elimden geleni yapıcağımı söylemişdim Yuna"

"Unutmadım tabiykide. Ama buraya gelmen sence doğrumu? Özel güçlerinin olduğunu her kes bilmiş oldu şimdi. Zaten hafıza silme yeteneğinizde yok"

Yuri kaşlarını çatarak "Ben Yuriyim istediğimi yaparım. Bu zavallı insanların özel güçlere sahip biri olduğumu öğrenmesi umrumdamı sanıyosun Sena?" diye sordu

"Haklısın sen Yurisin. Hiç bir şey umrunda olmayan Yuri"

Yuri "Bana bak" diye bağırdı

Ben kağıdın üzerini karalamayı bırakıp kalemi yavaşca masanın üzerine bırakdım ve sonra da başımın üstünde dikilen kardeşim olan Yuriye doğru bakdım

Yuri kolumdan çekiştirerek "Kalk  gidiyoruz" dedi

"Nereye?"

"Artık zamanı geldi başka bi dünyaya gidiyoruz"

"Hayır ben gitmek istemiyorum"

Yuri bağırarak "Yürü Yuna" dedi

Ne kadar istemediğimi söylesemde aslında element dünyalarını çok merak ediyodum. O yüzden fazla itiraz etmeden "Tamam, tamam geliyorum" dedim

Biz sınıfdan dışarıya çıkdık. Hala ders bitmediğinden dolayı koridorlarda bizden başka kimse yokdu

Yuri sırıtarak "Her kes seni görünce şok olucak. Çünki korkuları gerçek oldu. Artık sen element dünyalarına geri dönüyorsun" dedi

"Neden benden korktuklarını anlıyorum da, benden özel güçlerimi kötüye kullanmamı istemiyceksin her halde diyimi?"

"Bak Yuna sen özel güçlerini kötüye kullan  ya da kullanma. Bir şey fark etmiyo. Çünki onlar senden korkucakları için kullansanda, kullanmasanda önemi yok"

"Anladım...O zaman şimdi biz element gezegenlerinemi gidiyoruz?"

"Evet"

"Ben hazırım, gidelim"

Yuri parmaklarını şıklatdı ve biz ortadan kayb olduk