Malory

[25] Genuine

10:15 July 21, 2100
[Training Area, Malory Hideout]

Takio Miles

After what happened, everything has changed. Daig pa ang namatayan sa sobrang tahimik ng hideout. No one can paint their faces. The sudden farewell of Denzel made us confused and dumbfounded. The absence of him also looks like a big loss to us. Parang kalahati sa amin ang nawala.

Ang pinakaapektado sa amin ay si Bree. She's the one who is closer to him. You can't even try to tease her. Kapag kumakain pa ay siya na ang unang natatapos saka agad na umaalis, malayo noong araw na nakikipagkwentuhan pa siya sa mga kumakain bago iwan ang mesa.

That affects the other members too. Si Generys ay hindi na umiimik pa at nakikipagtinginan na lang kay Alki at Larasati na parehong parang laging walang ganang kumain. Si Morgan naman ang siyang gumagawa ng paraan para pagaanin ang atmosphere. Ngingiti lang kunwari ang iba pero si Magnus naman ay napapairap dahil parang wala man lang epekto kay Bree at Chasin. Alam kong nalulungkot din si Azai sa nangyari. Kahit pa ilang buwan pa lang nang sumali sila sa Unit ay nagkalapit na ang dalawa.

What makes me think also is, may kinalaman ba talaga ang tatay ko sa nangyari? After that confrontation that happened when I visited him in the city jail, there is really a big possibility na ginawa niya talagang kontakin ang mga magulang ni Denzel. But how silent the headquarters is, there must be something's off.

We are all in the training room and we're taking a brief rest after a couple set of shooting. Kung wala lang talagang nangyari, akalain kong malaki ang improvement ng mga kasama ko ngayon. Alam kong gigil na gigil sila at ibinibuhos lang nila ang galit sa pag-ensayo.

"We lost a member of a very important position," saad ni Magnus na nakapagpukaw sa amin ng atensyon. "We lost a sniper."

Katatapos niya lang uminom ng tubig sa tumbler niya. Inilibot niya ang paningin at huminto sa laging ginagamit na armas ni Denzel kapag nagte-training.

"And so?" may bitterness sa boses na sumbat ni Bree. She's sitting on a bench leaning forward while both of her arms are leaning on her thigh like a man.

"We need a sniper," mabilis namang sagot ng isa.

"Well that's doesn't mean that we need a new sniper, do we?"

I already feel the tension building up. Knowing both of their attitudes, this would end up into no good.

"I-I think... ituloy na natin ang—"

"No, wait," pagpigil ni Bree sa sasabihin ni Morgan. Tumayo siya sa kinauupuan niya at pumaharap sa kausap na ngayon ay prente lamang na nakaupo sa sahig. "Magnus, that doesn't mean we need someone to replace him, tama ba?"

Oh no, not in here with full of guns and while Chasin is gone.

"Are you really asking me that question?" Tumingala ito at deretsong tumingin sa kausap. "'Cause yes, Bree. We need another sniper."

"Marami naman na tayong rangers, ah. Hindi na natin kailangan ng sniper." Halata sa boses nito ang inis.

Tumayo si Magnus at nakipagsukatan ito ng tingin kay Bree na siya namang ngayong nakatingala para salubungin ang titig ng niya.

"Oh really? 'Yun ba ang dahilan mo para dumis-agree ka sa akin? O dahil feeling mo babalik pa siya?"

Sabay pa kaming napatayo ni Azai at lumapit sa dalawa. Ang kaninang walang pakialam na sina Alki at Larasati ay napatigil pa sa kanilang ginagawa.

"Ikaw ba hindi? So tanggap mo na? Siguro ginusto mo 'yung nangyari, ano?!" Sumenyas siyang 'wag kaming lumapit sa kanila gamit ang karyang palad. "Kasi wala kang pakialam kung may umalis sa atin!"