Vecd | Parçalı Kırık

17- OYUNCAK

Bölümler kısa olduğu için bugün iki bölüm atmak istedim 🎩

Hatırlatma: Kahir'in normal bir adam olmadığını unutmayın lütfen.

Leila Bravi'den'

Değilsin.

Kabul ,sen o masalların iyi adamı değilsin.

Ama sen ne delisin ne de bir fazlalık .

Daha fazla kendine eziyet etme Kahir,daha fazla kendini benimle zehirleme .

Reha gittiğinden bu yana Kahir benden özür diliyordu ve birgün tanrıdan af dileceğini tekrarlayıp duruyordu .

Yüzünü ,ellerini zehirlediği yetmezmiş gibi dudaklarını da saçlarımla öldürüyordu yavaş yavaş ,habersiz .

"Özür dilerim Leila , çektiğin acıları bilmeme rağmen seni yaşatmaya çalıştığım için .Ama herkes ölsün,sen ölme Leila .Af dileyeceğim birgün tanrım , yaşamasına izin vermediğim her kulun için ."

Kahir ,seni bilmek istiyorum.
Seni tanımak .

Neden gözlerimi açtığımda bir canavar bile görecek olsam yinede o canavara sokulmak isteyecek gibi hissediyorum?

"Kendimi öldürmekten yoruldum Leila ! " Bazen ne demek istediğini anlayamıyordum .
Ama hiç bir şey şuan söyledikleri kadar garip gelmemişti bana." Gece,ne zaman birinden şüplensem ya da birine biraz olsun öfkelensem yüzü aniden değişir, çenesinden boynuna bıçak yarası olan bir adama döner karşımdaki ve öyle alaycı bakar ki onu öldürmek zorunda kalırım .Ben ne zaman ," Duraksadı,kalbimin sesini duyuyordum tedirginle çarpıyordu,sanırım o da bu sesi dinliyordu ." Birini öldürsem Leila , ayaklarımın önünde kendi cesedimi bulurum .Yemin ederim ! Yemin ederim ! Ben şimdiye dek yalnızca kendimi öldürdüm.
Ben deli desen değilim ,aptal desen değil,sadist desen değil; ben neyim bilmiyorum Leyal. Bir canavar mı avına kör?
Bir paranoyak mı kendini kovalayan ?
Bunlar yetmez ! Bunlar yetmez! " Nefesi titrek bir halde kulağıma sokuldu ."Bugün birini daha öldürdüm .Peşimdeydi ,o bir teröristti. Devlet'in peşindeler ,hep peşimde .
Cesedi bana o kadar benziyordu ki Leila," Tüylerimin ayaklandığını hissettim." O cesedi bir kez daha öldürmeye çalıştım .
Xoda ( Allah)!" Bir anda yatağa oturdu ve omuzlarımdan tutup beni göğüsüne doğru çekti . Bedenime sarıldığında küçük bir çocuk koca bir adamın gövdesiyle bana sarılıyor gibi geldi ." Zihnimde onlarca kimlikle yaşamaktan yoruldum . "

Bütün bedenimi , öylece uzanan bacaklarımın bile elektriklendiği o anda şifalanmış kalbim soluksuz bir halde gümbürdedi .

"Ölsem .Keşke ölsem ." Dedi Kahir .
Sırtıma dökülen saçlarıma daha da sıkı sıkıya kollarını dolarken ." Ben 34 yıldır ölümün içindeyim ama ölmeyi beceremiyorum Leila ,kendimi bulamıyorum. Sende öylesin ,beni anlıyorsun değil mi?"

Saçlarıma dokunma ,senin dün yıkadığın saçlarımı o bugün yine zehirledi Kahir. Saçlarıma dokunma .

Öleceksin.

....

Çok değil saatler sonra Kahir'in ruh hali o kadar değişmişti ki sanki bir çocuk gibi beni çekiştirerek kollarına alan o adam gitmiş yerine yaşamayı seven alaycı biri gelmişti.

İnanması güçtü .
Ama bu adamın ruhu çift dikişli .
Zihni ise daha fazla .

Yaşadıklarını unutuyor ya da hiç olmamış gibi yaşayabiliyordu.

Yataktan aşağı sarkıttığı saçlarımın altına su geçirmeyen sert bir şey sermişti. Ne zaman uzun saçlarımın uçlarını yataktan aşağı sarkıtıp yıkmaya başlasa klasik bir müzik en yüksek frekansta çalardı .

Eski bir plaktan geldiğini bildiğim o ses beni o kadar büyülerdi ki Kahir'in zehirli saçlarımı tel tel severek yıkadığını bilmek daha bir canımı yakardı .Çünkü o an notalar sivrilir, sivrilir, sivrilir ve gözbebeklerime batardı .Bir kezzap yangını olur şakaklarıma dolu gibi yağardı .

Kahir, yataktan dökülen saçlarımın uçlarını zannımca yere çarptığında hayli gürültü çıkaran bakır bir tepsinin içinde yıkarken , yumuşacık dişleri olan o tarak kıvranan hislerimi ayıra ayıra önüne dökerdi .

Ama o yalnızca hiç gözünden kaçmayan gözyaşlarımı görürdü ve küllü sessiyle şöyle derdi ;

"Ağlama Leila . Canın çok mu acıyor yoksa?"

Çok . Ne denli acıdığını bilsen saçlarımı benim yerime yolardım.

Gölgesi bir karanlık gibi üstüme çöktüğünde parmakları cehennem olup kollarımın ikisini birden yukarı itti,ellerimi başımın üstünde birleştirip üstümdeki kumaşı sıyırarak çıkardı .Belki de hiç görmediğim gözleri ürperen tenimi jilet gibi keserken dudakları boynuma asıldı .

"Önce seni sonra kendimi yıkacağım Leila .Sen tertemiz olacaksın ama ben..."

Şiddetle öksürdü .
O kadar çok öksürdü ki kıvranan ruhumun neredeyse hastalandı ,bu bitmeyen öksürüğü yüzünden.

O yanaklarımı silerken aklımda Samin'in son sözleri vardı .

"İki hafta oldu. Tam iki hafta . Bir boğayı bile öldürürdü bu zehir .
Ama ona henüz etki etmeye başladı.
Olsun beklerim ,önce ciğerlerini parçalayacak bu zehir ..Her öksürdüğünde bir parçasına daha sıçrayacak bu meret. Tarifsiz bir acı çekecekmiş her seferinde,zevkle izleyeceğim .Ve sonunda kan kustuğunda..."

Kahir bir kaç gündür öksürüyordu ,ya kan kusarsa... Eğer kusarsa organları parçalanmaya başlamış demektir .

Hayır ! Hayır !Uyan Leila .

Beni ıslak bezlerle tamamen yıkayıp
kuruladıktan sonra giydirdi.

O dizlerime dek indirdiği kumaşı düzeltirken vücudumun kasıldı.
Bu kasılmayı o da farketmiş olacak ki beni kollarının içine alırken " Bazen hissettiğini düşünüyorum." Diye fısıldadı kulağıma . Ellerini belime sardı." Reha bana fazla ümit veriyor ,onu öldürsem mi?"

Kulağımın dibindeki puslu gülüşü tüylerimi ayağa kaldırdı.
"Hayır ,hayır ona zarar vermem .Hiç uyanmayacak olsan bile ,beni kandırmış olsa bile ,ona sadece minnetar kalacağım sırf beni duyduğunu söylediği için . Küçük Leila," Sıcacık nefesinden sarkan o soğuk buğunun üstüne doğru çekti başımı ." Sen benim neyimsin biliyor musun ?"

Saçlarımın köklerini sertçe kavradı,bu saçlarımı tel tel öpen adamla aynı kişiydi .Ruhu kadar hareketleri de değişkendi.

Ama kaba davranışlarıyla birlikte , bedenimin artık uyandığını hissettiğimi farkettim.

Sıkı sıkı kavradığı saçlarıma bastırıp başımı göğüsüne yatırdı ,her gece olduğu gibi .

"İlk oyuncağımsın."

İlk oyuncağı mı?
Kutu bebek diyordu bana Samin.
Yoksa bunu ona sen mi söylüyordun,
Kahir?

...