Vecd | Parçalı Kırık

13- Vecd-i Dide

Reha Giryan'dan-

"Hastamız uyanıyor."

"Reha ..Reha canım .."

"Uyanıyor."

Onun için .

Evvelim ; ruhumun ilk taşı ,kanı.
Ezelim; ebedim ,mabedim; secdem ,
sesini duyduğumdan beri ölmemenin şurubunu verdiler bana .Görsen kırk kışı bir günde deviren kalbimi ,şimdi nasıl da  gülistan.

Gözlerimi araladığım gibi şakaklarıma yaşlar aktı . Hüzünden yahut acıdan değildi bu zaruri nem.En son onu görmüş gözlerimin hatır suyuydu.
Pasıydı.Döküldü.

O döndü ya bir daha ağlatamazlar beni ; ne acıdan ne hüzünden .

İçimde bayram sabahlarının saklı neşesi  .Oysa ben pek bayram görmedim şu yaşıma dek .Daima bayramları sıradan günler gibi çok çalışarak geçirdim .Ama bayramları kutlayanlara o kadar hizmet ettim ki içten içe çok iyi ezberledim bayram sevincini.

Gözlerim açıldığında onun gözleri ile mıhlansın diye diledim içimden .
Kalbime acımıyordum hiç ,o bana acısın .Özlemimin zehirli şerbeti bal olurdu onu ayan beyan dünya gözüyle bir daha  görsem.

Ama onu değil Afrin'in tedirginliği hiç değişmemiş gözlerinin yaşlarını gördüm ilkin .İşte o an yıkıldığım andı .

Çünkü ... Çünkü...Afrin şuan böyle ağlamaklı bakmıyor olmalıydı.

"Reha ,sonunda uyandın canım . Nasılsın? Ağrın var mı çok ?"

Bir kaç saniye hiçbir uzvumu kıpırdatamayacağımı düşündüren bir ağırlık hissettim üstümde .Ama kalkmak için direndim fakat çok geçmeden başucumda ki güler yüzlü hemşire ' Ani hareketlerde bulunmayın lütfen .Bir kaç gündür uyutuyoruz sizi .Epey uzun süreli bir ameliyat geçirdiğiniz ama şanslısınız ki kıdemli bir doktorumuz elinizle ilgilendi .Geçmiş olsun Reha hanım .'Dedi beni kalkmaya çalıştığım yere yavaşça yatırırken.

Sol kolum yarıya dek alçıya alınmıştı ama bu alçının görüntüsü bile daha fenaydı .Ne ara hastaneye geldim ?Ne ara ameliyat oldu elim?

Ali ..Ali beni getirmiş olmalı .

Hemşire çıkarken ben Afrin'e
"O..O nerde ?" Diye sordum heyecanla .

"Kim Reha ?"

"Şah Ali'm,Afrin  . "

Afrin bana doğru yaklaşıp yatağımın kenarına oturdu  sırtı iğne izleriyle lekelenmiş çıplak elimi avuçlarının arasına aldı.

" Hâlâ mı Reha ? Bende bazen Zara hanım  gibi çektiğin o büyük  acıların seni delirttiğini düşünüyorum."

"Ne diyorsun sen Afrin ? Görmedin mi Ali'yi? Ben gördüm .Ben gördüm! " Afrin'in gözbebeklerinde bana acıdığını gördüm belki de ilk kez .
"Beni sudan çıkardı Ali.B..boğuluyordum.G-Geldi ve gelir gelmez beni kurtardı görüyor musun ?" Güldüğümde şakaklarımın üstündeki damarlar acıyla kabardı .
Alt dudağımı ısırıp " Bak beni hemen hastaneye getirmiş .  İyileşeceğim Afrin ,iyileşeceksin .O ...O bize
döndü—"

"Yeter Reha ." Afrin kırılgan bir sesle .
"Hadi Demhat'la evlenmemek için bu yalana sığınıyorsun anladım ama beni kandırmak istiyorsun ? Neden bana olmayacak bir şeyin umudunu veriyorsun ?"

"Neyin var senin ?" Diye bağırdım avuçlarındaki elimi çekerek ." Niye bana inanmıyorsun gördüm diyorum !"

Koca ,ağır sargıların içindeki kolumu kaldırıp o yataktan inmeye çalıştım.
" Gördüm onu ! Gölgesini! Sesini duydum .Duydum ! Alaca ... Alaca...
Kendini iyileştirebilir misin dedi bana ! Yapamam Ali !"Gözlerimin önünde salınan yaşlar çıldırmış gibi kalkmaya çalışan bedenime aynı Afrin'in elleri gibi mani olmaya çalışıyordu.