Vecd | Parçalı Kırık

SPAZM

Bir baktım kiiii iki koca gün geçmişşş bileeee ! Hemen bölüm atalım .

...

1 hafta sonra

Reha Giryan'dan-

Hâlâ ordaydı , karanlığın ağzında ,kapı aralığında.Ne içeri girip karşıma geçiyordu ne de çekip gidiyordu .

Kalbim sancıyla kasıldı .

"Atmacayı istiyor musun  Reha ?"

Bu bir teklif miydi ?
Demhat,onun yani Kahir'in elindeydi .
Ve Ali bütün hakikatleri öğrendiğinden beri zapedilmesi güç bir yangınla hem Demhat'ın hemde Kahir'in peşine düşmüştü .

Önceden olduğu adamı değiştirmişti ona göre aklı buhranlı  Devlet .

En az kendisini Pasin'in azgın suyuna atan kardeşi Demhat kadar ona da öfkeliydi.

Günlerdir insanların malikanesinin önünden geçmeye korktuğu Devlet'i yerle bir edeceğini söyleyen hırslı gözleri yüzümün önünde belirdi.Defalarca restleşmek için kapısına gittiği Kahir ,sanki dört yıldır ona yoldaşlık etmemiş gibi kurşunlar atmıştı Giryan'ların Şah'ına.

Şah döndüğünden beri , döndüğünü duyurduğundan beri yer yerinde durmuyor adeta pusulu soğuk bir savaş tüm şehirde harp ediyordu.

Kaldı ki bende dört duvarımın içinde bir yabancıya bin dönümlük hasretle bakıyordum ; sanırım benim savaşım da onun dönüşünün eseriydi.

Şimdi dört bir yanda aradığı düşmanı onun odasının kapısının Aralık kapısının ardından bana sesleniyordu .

Korku içimde  bir kez daha çığlık attı .

"Reha ," diye seslendi o ürkütücü kısık sesi ."Sana soruyorum . Devrim onu istiyor ama benim Şah'ınıza başka bir  iyilik edesim yok ,o hayli nankör." Güldü sinirlenmiş gibi ve sesi birden sert bir tümseğe döndü.
"Ama devlet senin hakkını gözetiyor .İstersen sana eziyetler eden o pisliği Şah'ın önüne atarım ."

Demhat ,onun elinde bir koz sayılırdı aslında .Çünkü Şah onu alabilmek için her şeyi yapabilirdi . Ama Kahir o akıl almaz insan ,benim için bir terazi kurmuştu ve tek kelimemi bekliyordu sahiden .

Her an Ali gelebileceği için mi yoksa yalnız bu adamın kör cesaretinden mi böyle köşeye sindim bilmiyorum.Ama dakikalar önce ,yani onun sesini duyduğum ilk andan daha iyi sayılırdım çünkü şuan düşünebiliyorum,yarım yamalakta olsa .

"Peki ," Dedi o zor duyduğum sesiyle .
" Eğer kocanın katil olduğunu hâlâ kabullenemediğsen Demhat'ın işini bende bitirebilirim.  "

Zaman olduğu yerde sekti ve gidip o kapıya çarptı , Kahir'in göremediğim sureti aklımdaki son resmi ile beni ürkütürken Zara Hanım'ın bir haftadır bitmeyen yasını içimde hissettim .

Şah ,Demhat'ı bulursa diye ayrı , Kahir'in elinde zulüm görüyor diye ayrı dağlanıyordu .Doğrusu oğlu ölmeyi çoktan haketmişti ama o bir anneydi .Oğlu taş olsa bağrına alırdı ne yapsın .

Yere çarpan adım sesini duyduğumda sindiğim köşeden yavaşça kalktım .
Ve titreyen bir sesle "  Onu öldürmeyin ." Dedim sözümden  nefret ede ede .

"Şah'a mı vereyim? Onu parçalamak için şuan bile kapımda bekliyor ."

Tüylerimi ürpertiyordu sözlerini sarfeden sesinin deliliği .

"H-hayır . " Dedim Şah'a ihanet ediyor gibi hissetsem de kardeşini öldürdüğünü görmek istemiyorum. Onun bir katil olduğunu gözlerim gördü ama kimseler bilmesin Şah Ali Giryan değişti ,unuttu örfünü adetini , töresini, o candan insanlığını... " Ona bir tutuklu olmak yeter ."