5. Bölüm Yakınlaşma

9 2 0
                                    


AVM ye geldiğimizde Açelya arabayı hızlıcs park etti, arabadan indicekken gözüm aynaya takıldı, arkada polis ler vardı, peşimizde takmış lardı, diğerlerini durdurduğumda Yamanlar da yanımıza gelmişti "peşimize polis takmışlar" hepsi şaşırırken ofladım "ya ben şimdi Fırtına yla yakınmışım gibi mi yapıcam off ağlamak istiyorum"
Söylendiğinde Açelyayın kıkordadığını duydum "sen ölsen ağlamazsın be" bende güldüğümde derin bi nefes aldım, tam inecekken kapımın açılmasıyla dursksadım, Yaman bana elini uzatıyodu, gözlerimi devirip elini tuttum ve indim

İndiğimde elini bırskıp koluna girdim "senin yardımına ihtiyacım yok" güldüğünde bende güldüm, o kadar sahte bi gülüştüki bu ama sadece Açelya anlardı bunu, birlikte içeri girerken Hakan Yamanın kulağına Pırıl da benim kulağıma yaklaştı "abi aşırı derecede yakışıyosunuz" Pırıla ters bi bakış atıp önümüzde yan yana yürüyen Açelya ve Yiğit'i gösterdim, onlara döndüğünde güldü

Ortamızda yürüyen Gökay yerdeki taş gibi uzun olan demir'e takılıp düştüğünde kahkaha attım, hepsi katilden oluşan bi grup insandık ama hiç de öyle değildik "başkomiserim, gayet normaller şuan" gülmeye devam ederken otoparkta hafif
yankı yapan sesi duydum, Yamanla bakışlarımız bir bine döndüğünde onunda duyduğunu
anladım, Açelya da gülerek Gökaya döndü "ey salak" Açelya ya göz kırptığımda gözünü kapatıp açtı, duydum dercesine

İleri girdiğimizde yürüyen merdivenler yerine normal merdivenlere yöneldim, Yamanı da peşimden çekerken Açelyayı da kolundan tutup çektim sonra diğerlerine seslendim "buraya gelin, burdan çıkıcaz" herkes oflarken hepsini tek tek çekip merdivenlerin başına getirdim
"üç dediğimde koşu caz, ilk bitiren kazanır" herkes hazırlandığında aynadan yansıyan polislerin görüntüsüne baktım, sonra ise kamera olup olmadığına, herhangi bi kamera yoktu

Arkamı döndüm direkt polislerle göz göze geldiğim de Açelyanın hafif kıkırdadığını duydum, hepsi birlikte döndüğünde bi polisin yüzü çok tanıdıktı, o an sadece bi olay yerinin önünden geçiyorum diye bacağıma tekme atıp düşmeme neden olan ve beni kelepçeleyen o polis olduğunu gördüm "sen he, beni hatırladın mı" kafasını salladığında güldüm, Yamana dönüp korkunç bi gülümsemeyle ona baktım "Fırtına, şu sağdaki beyefendiye istediğini yapabilirsin" kafasını salladığında Yiğit yine Sliwers liğini yapıp polislerin üzerindeki telsiz ve silahları aldı, ona gülümseyerek karşılık verdiğimde diğerlerine onzumun üstünden baktım "sol taraftakine dokunanı gebertirim" Açelya bi adım ilerlendiğinde ona döndüm "sana bişey yapmam güzelim" kafasını salladığında onun hiç bi cinayetimr tanık olmadığını hatırladım "Kıraç, Açelyayı burayı göremeyeceği bir yere götür" geri polislere döndüğümde sol taraftakine yürüdüm ve elimi uzattım

"selam, ben Kartal" Ağzı açık kalırken ofladım "ama sen boşu boşuna ters kelepçe taktığın o kız olarak hatırlarsın belki" bi adım geri attığında ensesinden tutup geri çektim, Yiğite elimi uzattığımda silahlardan birini uzattığında aldım, iki adım geri çıkıp tek kurşunla kafasını patlattım, Yaman da öbürünü vurduğunda Hakan'a döndüm "Fırtına, ben, Açelya ve Pırıl yukarı çıkıcaz, eğer üstünde parmak izi falan varsa onlardan kurtulun hızlıca, her an yeni ekip gelebilir" kafasını salladığında da Gökayın buraya geldiğini gördüm, Hakan, Gökay ve Yiğit ölü bedenleri götürürken bende Açelyanın olduğu tarafa gittim, üstümü düzeltip karşısınds durduğumda gülümsedim "emliyetten haber aldım, birazdan yeni ekip gelicekmiş, hemen yukarı çıkalım" kafamı sallayıp elini tuttum ve hızlıca Pırılla Yamanın yanına getirdim

"Hadi çıkıyoruz" kafalarını salladıklarında bu sefer az önce görmediğimiz asansöre yürüdüm, hepsi benimle birlikte gelirken asansörü bekelemeye başladık, geldiğinde hızlıca içine girdik ama gereksiz küçüktü, Yamanda yanyana dururken ona alttan alttan bakışlar atıyodum, o da bana üstten üstten bakıyodu, asansörden inip yürümeye başladığımızda Yaman kolunu omzuma atıp beni biraz kendine çekti, bi anlık korkuyla sıçradığımda kafamı kaldırıp Yaman a baktım "gerizekalı, seni şurda herkesin içinde dövmemi falan mı istiyosun, anlamadım amacını" güldüğünde sabır çektim, deli ediyodu insanı, biraz daha Yamanla kalsam zırt erenköy

YANGINDAN DOĞAN AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin