"Dilara abla, benim sana bişey anlatmam gerekiyor"
"Tabii anlat" Dilara ablanın yanıtıyla derin bir nefes verdim "Açelya sen anlat, ben yapamayacağım sanırım" pes ederek Açelya ya döndüğümde Açelya söylenerek kafasını salladı "Şöyle ki, ya nasıl anlatayım bilmiyorum ama hazırsan şak diye söyleyeceğim" Dilara abla Açelya ya sadece kafasını salladı "bunlar öpüştüler, birbirlerine aşık oldular sonra Yaman çekti gitti, yani hepimiz olmak üzere ama en çok da" duraksadı, çünkü Duygu demeyin demiştim "ama en çok da..." diye tekrar duraksadığında araya girdim "en çok da ben olmaz üzere" diyerek Açelyanın devam etmesini bekledim "hepimiz çok üzüldük, hele şu kızı saymıyorum bile, yani her an onu İtalya da bulabiliriz" Açelya açıklamasını bitirdiğinde Dilara abla şok içinde bana bakıyodu ama ben ona bakamıyordum
"Duygu..." diyen sesini işittiğimde aklıma Yamanın bana ilk adımla seslendiği an geldi
"Duygu"
"Ne dedin sen"
"Duygu dedim Duygu"
"Sana arabada bana Duygu demeyeceksin demedim mi ben"
"Seni öldürürüm" diye ekledim
"Dene o zaman"
Gözlerimi birkaç saniye kapatıp geri açtığımda kafamı kaldırarak Dilara ablaya baktım, tepkisi görülmeyecek gibi değildi "ha o yüzden Yaman bana seni emanet etti, hatta arkadaşlarına da emanet etmiş okuldakilere" Dilara abla konuşurken Açelyayla aramızda bir bakışma geçti
"Aynen öyle" ortaya atılan Gökaya öyle bir bakış attım ki yerine sinmek zorunda kaldı çünkü şuan onunla uğraşamazdım
"Tamam ben anladım herşeyi, peki ne yapacaksın Duygu" Dilara ablanın sorusuna düşünmeden cevap verdim
"Yamanın yanına gideceğim, yarın ilk uçakla"
"Ne!"
"Saçmalama"
"Oha"
"Deli misin kızım"
"Kanka ne"
Herkesten ayrı ayrı sesler çıkarken elimi hava kaldırmamla hepsi sustu ve sadece şok dolu bakışlar kaldı
"Bişey sorucam senin ağırlığın arkadaşların üzerinde fazlaymış kız" Dilara abla modumuzu yükseltmeye çalıştığında kıkırdadım ama o da gerçek değildi
"Neyse siz konuşun ben bavul hazırlayacağım, kimse de gelmesin lütfen, iyi akşamlar" konuşarak kapıya ilerledim ve çıktım, yine yürüyerek gidecektim bu yüzden Yiğite mesaj attım
Duygu;Sliwers yarın sabah arabamı benim eve getirir misin, bir de ben ve Yaman adına cinayet işleyin lütfen
Yiğitten anında cevap geldi
Yiğit;Tamam, o iş bende
Görüldü atmakla yetindim ama görüldü de gözükmüyordu çünkü çevrimiçim, görüldüm ve son görülmelerim kapalıydı
Hızlı adımlarla eve ulaştığımda kendimi direkt odama attım ve yukarıdan bavulu indirdim, zaten yolda gelirken yarın 10.00 a bilet almıştım, gidiyordum, Yamanı bulmaya...
Eşyalarımı hazırlayıp bavulumu kapının önüne bıraktıktan sonra kendim için ayırdığım pijamayı giydim, üzerimden çıkardıklarımı öylesine bir yere attım, yarın için hazırladıklarımı ise sandalye ye bıraktım ve kendimi yatağa attım, uyumak istiyordum, pasaportsuz bir şekilde gidecektim ama herşeyim hazırdı, onu da ayarlanmıştım diye hatırlıyordum, kendimi uyluya bırakmadan önce "seni bulucam Yaman Güney" diye mırıldandım
SABAH SAAT 5.00 DUYGU/TÜRKİYE
Gözlerimi alarmın sesiyle araladığımda birkaç saniye kendimi sorguladım, sonra yataktan kalkıp dolabımda bıraktığım tayt ve tişörtü üzerime geçirdim, yanıma aldığım bir çanta ya da spordan sonra giyeceğim kıyafetleri yerleştirdim ve aşağı indim, inmemle kapının çalması bir olurken hızlıca kapıyı açtım, karşımda Yiğiti gördüğümde bavulumu ona uzattım "arabaya koyar mısın" konuşurken ayakkabılarımı giyiyordum, Yiğit bavulu alıp bagaja yerleştirdiğinde bende sürücü koltuğuna oturup çantamı arkaya attım, Yiğit de yanıma yerleştiğinde arabayı çalıştırdım
"Kararlısın he gitmekte Kartal" yüzümde hüzün dolu bir gülimseme oldu
"Evet kararlıyım ama merak etmeyin, bir hafta içerisinde Yamanı alıp geri getiricem"
"Ondan ne şüphe"
Ufak bir kahkaha atarak arabayı hızlandırdım
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YANGINDAN DOĞAN AŞK
Randomİki katilin garip karşılaşması sayesinde gruplarında ki kayıp katil bulunu ama birbirlerine aşık olucaklarından bir haberdirler, peki ya bundan sonra nasıl maceralar ve aksiyonlar bizi beklıyo? "Güzelim" "Güzelin miyim?"
