YANGINDAN DOĞAN AŞK

9.Bölüm Eski Kartal

(Duygudan)

Esneyerek yatakta doğrulduk ve alarmı kapattım, yeni bi güne gözlerimi açmıştım yine istemeye istemeye, yataktan çıkmayı başarıp dolabımı açtım üzerime düz beyaz bi tişört altıma da bu sefer kısa bi voleybolcu taytı gibi bi tayt geçirdim, saçımı en tepeden sımsıkı toplayarak makyaj masama oturdum, dudağıma sadece nemlendirici sürdükten sonra gözlerimin altınım hafif morarmış olduğunu gördüm, neyseki alarmı bugün 4 e kurmuştum, sporum bi saat sonraydı bu yüzden sessizce odadan çıktım ve merdivenlere yöneldim

Mutfağa girdiğimde sessiz olmaya çalışarak su kaynatma ya başladım, alt dolaptan iki tane çay poşeti çıkarıp aynı bardağa koydum, su kaynadığında iki poşetin de üstüne döktüm ve ıslattım, iplerini koparmadan önce ikisini de bardaktan çıkardım, elimde iki çay poşetiyle odama geri çıktım, on beş dakikaya zamanlayıcı ayarlayıp yatağa uzandım ve çay poşetlerini gözüme koydum

Kapı tıklatıldığında istifimi bozmayarak kısık bir sesle konuştum "gel" içeriyi adım sesleri doldurduğu gibi ardından Yaman'ın sesini duydum "tişört üm burda kalmı- lan korktum, neyse tişörtümü gördün mü" sessiz bi kahkaha attıktan sonra gülmemi bastırıp konuştum "makyaj masasının yanındaki puf da" adım sesleri oraya yöneldiği nde zamanlayıcının sesi odayı doldurdu, gözümdeki poşetleri çıkarıp doğruldum ve gözümü açtım, açmamla üstü çıplak ve sırtı bana dönük Yamanı görmem bir oldu, hemen elimle gözümü kapattım

"Ulan Fırtına, söylesene üstümde bişey yok diye, hadi çabuk çık" söylenmeye başladığımda Yamanın kısık sesli gülüşünü duydum, ardından da sesi geldi
"Giyindim üstümü açabilirsin gözünü" yavaşca ellerimi çektiğimde tişörtünü giydiğini görüp derin bi nefes verdim, yataktan kalkıp saçımı düzelttiğimde kaşlarımı çatıp Yamana döndüm ve kollarımı göğsümde birleştirdim "sen niye bu saatte uyanıksın" kaşlarını kaldırdı "spor yapıcam" gözlerimi devirip açılan bağcığımı bağlamak için eğildim ve aynı zamanada bi soru daha yönelttim "babamı nereye götürdünüz" Yamandan bi süre ses gelmedi, tamamen doğrulup yüzüne baktım "kullanılmayan bi atış kabinine koyduk" kafamı sallayarak omzuna çarptım ve odadan çıktım

Telefonumu unuttuğum için geri odaya döndüğümde Yaman sırıtarak bana bakıyodu, ona ters bi bakış atarak telefonumu ve kulaklığımı aldım, kulaklığı bağladıktan sonra biri seslenir diye sadece birini kulağıma taktım ve şarkı aradım

Canbay & Wolker, Heijan, Muti - Bertaraf

Açtığımda yüzümde mutlu bi gülümseme oldu, salona indiğimde gülmemek için kendimi zor tuttum, Gökay tekli koltukta yayılmış uyuyodu, Açelya ayaklarını sehpaya uzatmış kafasını arkaya atmış uyuyodu, Yiğit desen yerde kafası sehpada uyuyodu, hele Pırıl ve Hakan'dan bahsetmiyorum Pırıl Hakanın dizine yatmış Hakan kafasını kendi omzuna yaslamış ağzı açık uyuyodu, kahkahamı bastırmaya çalışırken arkadan adım sesleri duydum, Yanan yanıma geldiğinde tam kahkaha atıyoduki elimle ağzınk kapattım ve diğer elimin işaret parmağını dudaklarıma götürerek sus işareti yaptım, gözlerini kapatıp açınca elimi çektim, gülmemi bastırarak alt kata indim ve çalışma odasına girdim

Yaman da arkamdan girip kapıyı kapattığında büyük bi kahkaha attım, Yaman da bana katıldığında artık gülmekten ölmek üzereydim, en sonunda gülmemi durdurup saçımı sıkarak çalışma odasından çıktım, koridora girdiğimde şarkıyı dinleyemediğimi fark ettim, taytıma sıkıştırdığım telefonumu çıkarıp şarkıyı en baştan açtım, spor salonuna girip biraz esnedikten sonra koşu bandına çıktım

Normal tempoda koşmaya başladığımda Yaman yanımdaki koşu bandına çıktı, onu takmayarak gittikçe hızımı arttırarak koşmaya başladım, arada şarkıya eşlik ederken koşmaya devam ettim "Kartal, duyuyomusun" Yamanın sesiyle koşu bandını durdurup ona döndüm "efendim" kaşlarımı kaldırmıştım "babanın bağırışları geliyo, duymuyo musun" yutkunduğum da içerde bi sessizlik oldu ve babamın bağırışlarını duydum "Allah onun belasını versin" söylene söylene babamın yerini bulup atış kabinine girdim