YANGINDAN DOĞAN AŞK

10.Bölüm Özür

Ayakta durmuş sırıtarak yüzüme bakan Açelya ya bakıyodum, az önce üçüne de Yaman'ın ilgimi çektiğini itiraf etmiştim, yutkunarak geri koltuğuma oturdum ve düşünmeye başladım, beni Yamana çeken şey neydi, beni sinir edicek ve ondan nefret etmemi sağlayacak bir sürü şey yapmıştı ama onun ilgimi çekmesi tam olarak niyeydi çözemiyorum bi türlü, onunla çok vakit de geçirmemiştim, tipinden dolayı mıydı yani evet yakışıklı bi yapısı vardı ama ben tipe hemen çekilen biri değildim, hareketleri miydi, onunla girdiğimiz çatışmalarda yaptıkları ve ya bana karşı çoğu zaman falan nazik olmasına mı çekilmiştim, emin değildim

Ben bunları düşünürken kapının çalmasıyla yerimden sıçradım, gerçekten dalmıştım, yutkunarak yüzümü ovuşturdum ve ayağa kalktım, dalgın olduğum için kimin geldiğini umursamadan kapıyı açtım ve bakmadan içeri geçtim, bi anda Açelya, Yiğit ve Gökay mutfağa doğru gitmeye başladığında ofladım, öne eğilip dirsek lerimi dizlerime yasladım ve ellerimi saçımın arasındsn geçirerek iki yanıma yasladım, hala yere baktığım için kimin geldiğini görmemiştim ama kapı sesini çoktan duymuştum, omzumda bi el hissettiğimde irkilerek ellerimi çektim ve biraz şaşkın bi yüz ifadesiyle kafamı kaldırıp soluma döndüm ve o an hiç beklemediğim birisini gördüm

Yaman, karşımda durmuş yutkunarak bana bakıyodu, noluyodu lan burda, Açelya ve Yiğit'in fısır fısır bişeyler konuşarak telefona baktıklarını hatırladığımda Yamanı çağırdıkları şuan aklıma dank etti, gerçekten dövülmeliklerdi "sen niye geldin" kollarımı çekmiş ve doğrularak ona dönmüştüm "Açelya ve Yiğit çağırdı, benimle konuşucakların varmış" anında kaşlarımı çattım "ne, ben seninle konuşmiycaktım ki" bu sefer gerçekten elimde kalıcaklardı "Allahım, sen beni nelerle sınıyosun ya rabbim" söylenerek ayağa kalktım ve Yamanı da kolundan tutarak mutfağa çekiştirdim, geldiğimizde kolunu bırakıp kollarımı göğsümde birleştirdim ve soluma doğru kapıya yaslandım "sizden bir açıklama bekliyoruz" benden önce Yaman olaya atlamıştı

Açelya yutkunarak ondan bi kaç santim uzun olduğu için görünmeyeceğini sanarak Gökayın arkasına saklandı, bişey demeden yaslandığım kapıdan ayrıldım ve ellerimi çözerek büyük adımlarla Gökayın bi adım önünde yanında durdum, sol elimle hızlıca uzanarak Açelya yı tuttum ve yana, aynı zamanda kendime çekip öne çıkardım "evet, sizden ciddi bi açıklama bekliyoruz" sesim sert ve tok du ama sinir yoktu çünkü aslında Yamanla konuşmayı bende istiyodum ama ne diyeceğimi bilmiyodum

Geri yerimi aldığımda Yaman da sağ ön çaprazımda duvara yaslanmıştı, o da kollarını benim gibi göğsünde birleştirdiği için hoş bi havası vardı, ona bakmayı hemen keserek Yiğit'e ve Açelya ya döndüm, aynı zamanda boğazımı da temizledim "yaa olanları anlattı Kartal bizde dedik ki hani yani konuşursunuz diye Fırtına yı çağıralım" ağzımdan cık-tak-tok gibi saçma sesler çıkararak kafamı aşağı yukarı salladım, anladığımı belirterek, kollarımı açıp bi kaç alkış yaptıktan sonra saçımı kulağımın arkasına sıkıştırdım "evet aferim size, konuşmiyacağımıza göre" Yamana döndüm ve kolumu tam uzatmayarak kapıyı parmağımla değil de elim tamamen açık olacak şekilde gösterdim "Fırtına da gidebilir" Yaman tamamen bana döndü ama ellerini göğsünde birleştirmeye devam etti

"Yine Fırtına olduk bakıyorum da" derin bi nefes alarak kafamı hafif öne eğdim ve elimi şakaklarıma götürüp ovarken sabır çektim "ne zaman Yaman oldun da yine Fırtına oluyosun" elimi indirmiş, kafamı da kaldırmış tam yüzüne ifadesizlikle bakıyodum "en son sana ne zaman Yaman dedim onu bile hatırlamıyorum, o yüzden sus" sustu ama susmamasını tercih ederdim çünkü pis pis sırıtarak yüzüme bakıyodu "Yaman o yüz ifadeni düzelt yoksa ben dağıtırım" işte o an ağzım biraz açık şok dolu bi ifadeyle Yamana bakıyodum, daha şimdi sana ne zaman Yaman dedim demiştim ama şuan Yaman demiştim "biraz girdi sanırım" Gökayın tüm sessizliği bozmasıyla boğazımı temizleyerek onu onaylayan bi bakış gönderdim