Hepimiz birlikte Yiğitlere geldiğimizde hemen indik ve içeri girdik, Hakanın annesiyle kardeşini Pırıla bırakarak üzerimi değiştirdim, saçımı açıp karıştırdım, sonra da tekrar topladım, telefonumu bulup aşağı indiğimde Yiğite doğru ilerledim "araba anahtarı" konuşurken elimi ona doğru uzattım, anahtarı avucuma bıraktığında hızlıca çıkıp arabaya atladım, başım ağrımaya başlıyordu ve kötü bir hal alacağı belliydi, zaten kaç saattir yemek yemediğim hakkında pek de fikrim yoktu, arabayı direkt emniyete sürdüm, geldiğimde hemen park edip indim, sakin adımlarla içeriye ilerledim ancak baş ağrım gittikçe artıyordu, bir iki kere yutkunarak içeriye girdiğimde karşı da anında Açelyayı gördüm, adımlarımı hızlandırarak ona doğru yürüdüm "Duygu, sen niye geldin" diyerek o da ayağa kalktı
"Sence, başım her an çatlayabilir zaten, oturalım şuraya" derken sandalyelerin birine oturdum, o da yanıma oturdu "yemek yemedin mi sen" Açelyanın sorusuna sadece kafamı salladım "o zaman sana bir şey söyleyebilirim, başının ağrısı bir kokuyla geçer mi" o konuşurken kaşlarımı çattım "Yaman dan mı bahs-" cümlemin devamını getiremedim çünkü arkadan gelen bir "Güzelim" sesi ile anında ayağa kalktım, Yamandı, bunu öyle içten söylemişti ki şuan şuracıkta bayılabilirdim, arkamı dönüp onu gördüğüm an sandalye nin etrafından dolandım, tam karşısına gelmeye yaklaşırken koşar adım ilerleyip boynuna atladım, ellerini belime sarıp beni yukarı kaldırdı, güldüm, kokusunu derin derin soludum ve beklediğim gibi baş ağrım hafiften dinmeye başladı "İyi misin" dedim kucağından inip yüzüne baktım
"İyiyim de beni boşver sen, başın nasıl çok ağrıyor mu" soruyu sorarken sanki baş ağrımı söküp alacak gibiydi "daha iyiyim" geçiştirerek söylediklerimle ofladı "Ne zaman çıkmana izin verdiler, bana niye haber vermediniz" dedim kızgın bir ses tonuyla "en son senle konuştuktan sonra yaptım bişeyler" Açelya konuşup ardından göz kırptığında gülümsedim "herşeyden haberim var, Hakanı affettiğin için de teşekkür ederim" Yaman kafamı ona döndürüp yüzümü avuçları arasına aldı "değişiyorum, senin yüzünden! Eskiden daha iyiydim" derken yüzümü buruşturdum, güldü sadece, ben ise ona boydan bakmak için bir iki adım geri gitmiştim ki başımın dönmesi ve gözlerimin kararmasıyla bacaklarımdaki güç gitti, o andan itibaren ise herşey bir anda karanlığa gömüldü
(Yamandan)
Duygu iki adım geri gittiği anda dengesinin bozulması bir oldu, bir anda yere yığılıyordu ki hızlıca tutup kucağıma aldım, biraz ağlamıştı ve ben de bunu yeni fark ediyordum, ağladığı ve aç kaldığı için bedeni yine dayanamamış tı, "bu kız beni deli edecek, çabuk ol hastaneye gidelim" Açelyanın dedikleriyle hemen peşine takıldım, o an bahçedeki Gökayı gördük "Bismillah, noluyo ya" konuşarak o da hızlıca yanımıza geldi "konuşma da direksiyona geç" Açelya onu susturup anahtarı attı, Gökag yakalayıp arabayı açtığında hemen kucağıma Duyguyla arka koltuğa geçtim, Açelya öne geçerken kafamı Duyguya doğru eğdim, bu kadar güzel olması normal miydi, ben bunları düşünürken ise hastane yakın olduğu için gelmiştik, Açelya kapıyı açtığında dikkatlice indim, hızlı adımlarla acile ilerledim
İçeri girdiğimizde Açelya durumu anlatırken bende Duyguyu hemşirenin gösterdiği sedyeye yatırdım "kan tahlili yapalım, bir serum takalım, vitamin eksikliklerine özellikle dikkat edelim çabuk" Duyguyu kontrol eden bir doktorun söyledikleri üzeride biri serum getirdi ama serumu bağlamadan iki tüp kan aldılar, serumu bağladıklarında bende bir tane sandalye çekip baş ucuna oturdum, bir süre yüzünü izledim, kafamı duvara yasladığımda gözlerim kapanıyordu, daha çok direnemedim
(Duygudan)
Gözlerimi zorla araladığımda karşımda duvara yaslanmış uyuyan Yamanı gördüm, hastanedeydim, kolumda bir serum vardı, Sağ tarafıma baktığımda Açelya ve Gökayı gördüm, onlar da uyuyorlardı "Duygu" Yamanın sesiyle geri ona döndüm, gözlerini ovuyordu, gülümsedim "günaydın"
"Uyuya kalmışım ya, bitmiş serumunda dur hemşire çağırayım" ayağa kalkmadan diğer elimle onu tuttum "otur şuraya, daha bitmedi" konuşurken gülüyordum, seruma tekrar baktı ve ha ifadesine büründü "Sana bişeyler alayım tamam mı" dedi, kafamı salladım, o çıktığında ise anında yandan telefonumu alıp Pırılı arıyordum ki onun yerine durup Hakanı aradım
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YANGINDAN DOĞAN AŞK
De Todoİki katilin garip karşılaşması sayesinde gruplarında ki kayıp katil bulunu ama birbirlerine aşık olucaklarından bir haberdirler, peki ya bundan sonra nasıl maceralar ve aksiyonlar bizi beklıyo? "Güzelim" "Güzelin miyim?"
