EFULİM (BERAT AYBERK ÖZDEMİR)

14 DİZ BOYU KAR!?

Yarın güneş doğmayacak deseler ne çıkar, ben ayımı bulmuşum...

ECRİN DEMİR

Göz kapaklarım yavaş yavaş açılmaya başladı. Bir süre gözlerimi ovalayarak ayılmaya çalıştım.

"Berat uya-" Berat'ı uyandırmak üzere onun yattığı uyku tulumuna dönmüştüm ama boştu.

Meraklanarak çadırdan dışarıya çıktım. Güneş yeni yeni doğuyordu. Dün gece ateş yaktığımız yerdeki küllerden başka hiçbirşey yoktu.

Belki ihtiyacını gidermek için ormanın içine gitmiştir diyerek tekrar çadıra girerek beklemeye başladım.

On dakikanın sonunda çadırdan çıkarak Aslı ve Doruk'un kaldığı çadıra yöneldim.

"Aslı, Aslı uyansana."diye cırladım çadırın başında. İçeriden sesler gelmeye başlayınca birkaç adım geriye doğru giderek beklemeye başladım.

Aslı uykulu gözlerini ovuşturarak fermuarı açtı. "Ne oldu sabahın köründe."

"Doruk yanında mı?"daha yeni aklına geliyormuş gibi dönerek çadırın içine baktı.

"Hayır yok ne oldu?"içimdeki korku büyüyerek artıyordu.

"Berat da yok, belki gelir diye bekledim ama gelen giden yok muhtemelen beraber gitmişler."

"Allah Allah hiç haber vermedi Doruk, dur bi ariyim."

"Salak mısın Aslı telefon çekse seni uyandırmadan önce aramaz mıyım."

Bir iki saniye gözlerime baktıktan sonra çadırın içinde giyinip dışarı çıktı. "Musa burda mı acaba."diyerek Aylin'lerin olduğu çadıra yöneldik.

Çok geçmeden Musa nın da burda olmadığını öğrendik. Aylin de giyinip çıktı.

"En son gece aramıza sınır çekiyordu, sanki ben ona çok meraklıyım ya." Aylin'in dediklerine gülmeden duramadım.

"Nereye gittiler ki üçü beraber bari insan bi not falan bırakır."dedim.

"Ay kızlar şu orman bunlarıda yemiş olmasın."dedi Aslı dediklerine inanarak.

Aylin ile göz göze gelince oda bu ihtimali mantıklı buluyor gibiydi. "Saçmalamayın isterseniz."diyerek göz devirdim.

"Arabaların yerini bilen varmı?"diyerek kızlara baktı.

"Ben hiç dikkat etmedim valla."

"Bende aynı şekilde."

Sıkıntıyla iç çekerek sakin davranmaya başladım. "Belkide yürüyüşe çıkmışlardır."dedim.

"Çoktan gelmeleri gerekmez miydi hem Musa bu kadar saat aç duramaz."diyerek kıkırdadı Aylin.

Çalılıklar hareket etmeye başlayınca hepimiz hızlı bir şekilde o tarafa döndük. Hışırtılar devam edince hepimiz gözgoze geldik. Aynı anda yutkununca ormanın bizide almaya geldiğini düşünüyordum.

Hışırtılar artmaya ve bir anda bir şey çıkınca bağırmaya başladık. Çığlıklarımız tüm ormanda duyulmuş olsa gerek ki kuşlar uçuşarak ağaçların arasından gökyüzüne uçuştular.

Üçümüzde birbirimize sarılarak bağırmaya devam ettik. Ardından sımsıkı yumduğum gözlerimi açınca çalıların onündeki sincabı gördüm. Karın altına gömdüğü cevizleri çıkartıyordu.

Hafif öksürerek kızlardan ayrıldım. Onlarda vaziyetin farkına varınca utanarak gözlerini kaçırdılar.

"Bu böyle olmayacak aramaya mı çıksak?"