EFULİM (BERAT AYBERK ÖZDEMİR)

23 EFULİM

!Dikkat bu bölüm çok ayrıntılı olmasada ateşli dakikalar içermektedir lütfen rahatsız olacaklar okumasın. İyi okumalar.

ECRİN DEMİR

Günler birbirini kovalarken zaman çok hızlı akıp geçmişti. Harice Teyze ile aramız düzelmişti o yaptığım şakadan beri. Berat ile de herşey yolundaydı.

Bugün İstanbul'a dönecektik o yüzden valizlerimi hazırlamış aynadan son kez kendime bakıyordum bir haftalık tatilimizin sonuna gelmiştik.

Dışarı çıktığımda Berat ile dedesini vedalaşırken gördüm. Anaannesinin gözleri dolmuştu, eşarbı ile dolan gözlerini silmeye çalışıyordu ama gözyaşlarına engel olamıyordu.

Bende yanlarına gidip Mevlüt amcanın elini öptüm oda alnımı öperek bana gülümsedi. "Kendinizi özetlemeyun ha bida gelun."

"Tekrar gelicez dedem sen merak etme."dedi Berat.

Hatice Teyze'ye sıra geldiğinde ona sıkıca sarıldım. Oda kollarını boynuma sardığında beni sevdiğini bir kez daha anladım sadece sevgisini gösterme şekli farklıydı.

"Sonunda gideysun kurtulayım senden."dediğinde sesi ağlamaklı çıkıyordu.

"Sevindiğini bu kadar belli etmeseydin keske Nemrudun kizu."dedim son kelimemi onun gibi söylerken.

"Delu kiz."

"Allah'a emanet olun."dedi Mevlüt Amca.

"Sizde."diyerek arabanın ön koltuğuna bindim.

Berat da valizleri arabaya yerleştirdikten sonra yanımdaki yerini almıştı. Camdan ellerimizi sallayarak yola çıktık bu kısa zamanda onları benimsemiştim.

***

Eve geldiğimizde yorgunluktan ölmek üzereydim. Tamam arabayı ben sürmemiştim ama yinede uzun yolculuklarda yoruluyordum.

Odama geldiğimde ilk işim sıcak bir duş almak olmuştu, ardından yatağıma kıvrılarak uykuya dalmıştım.

Uyandığımda hava kararmaya başlamıştı sabah eve varmıştık ve şimdi akşam olmuştu yani saatlerdir uyuyordum.

Yataktan çıktığımda dağılmış saçım ve şişmiş gözlerim ile berbar görünüyordum aynaya bakarak yüzümü buruşturdum. Banyoya giderek yüzüme soğuk bir su çarptım bu beni kendime getirirdi.

Havalar sıcaklamaya başladığı için altıma gri bir şort giydim ve üzerimede siyah bir tişört giyerek odadan çıktım.

Acaba Berat odasında mıydı yoksa aşağıda mıydı diye düşünürken çoktan odasının kapısına gelmiştim. Kapıyı çalmadan açtığımda onu yatağa oturmuş telefona bakarken buldum.

Üzerinde siyah bir eşofmandan başka birşey yoktu, Berat ile aylardır aynı evde yaşıyorduk ama hiç yakınlaşmamıştık bu yüzden onu bu halde görünce yanaklarım kızarmadan edemedim.

Beni görünce yataktan kalktı. "Gelsene ne bekliyorsun orada."

Yanına gittiğimde gözlerimi vücudundan ayıramıyordum onu izlediğimi bilerek yan bir sırıtışla kollarını hayava kaldırarak bana kol kaslarını gösterdi.

"Nasıl beğendin mi."derken yüzünde çapkın bir gülümseme vardı. Kahretsin ki çok beğenmiştim ve o bunu bildiği için daha fazla görsel şölen sunuyordu bana.

"Hmm idare ederler işte."dedim ilgisiz bir sesle.

"Demek idare ederler o yüzden mi gözünü alamıyorsun. Baksana ağzının suyu aktı."dediğinde eğer yüzüm kızarmadan daha öte morarabilseydi kesinlikle o şekilde olurdu.