KÖLE/BXB

[15]

Salam nabar
---

"İkiniz de mi burada olursunuz be- lan" gördüğü görüntü ile donakalmıştı yakın arkadaşı daha tanışalı bir olmadığı birinin kucağında oturmuş onunla öpüşüyordu.

Afşa acele ile ayağa kalkmış, kafası eğik bir şekilde duruyordu. Etki ona bakıp gülümsüyordu.

Melek arkadaşının saf yürekli biri olsada isteği dışında birinin onla bu derece yakın olmasına izin vermeyeceğini biliyordu bu yuzden buraya geliş sebebine odaklandı.

"Afşa unutturma bana bu olayı konuşacağız neyse Etki'ni ödünç almaya geldim kral yeni eşyalar aldırmış ve taşıyacak yeterli kişi olmadığından seni çağırdılar Etki." Etki kafasını sallayıp ayağa kalktı.

Afşa'yı yerine oturtup, çenesinden tutarak kafasını kaldırmasını sağlamıştı " Ben hızlıca geleceğim sen de resmini bitir olur mu küçük ressamım?" Afşa onaylar şeklinde mırıldanınca, Etki saçına küçük bir öpücük kondurdu.

Melek öksürünce Afşa kafasını tekrardan eğip elleri ile yüzünü saklamıştı. "E hadi kral bekliyor. Melek odadan çıkınca Etki de meleğin arkasından çıkmıştı.

"Siz ne yapıyordunuz?" "Gördün ya ne diye soruyorsun." "Ciddisiniz yani Afşa'm ne ara böyle oldu." Üzgünmüş gibi konuşunca Etki ona güldü.

"Afşa'n beni seviyor bende onu seviyorum mutlu mesut yaşıyoruz." "Afşa beni daha çok seviyor buarada kıskanabilirsin."

"He he aynen kesin öyledir... Neyse bunları burda konuşmayalım biri duyarsa Afşa'nın başı belaya girebilir" Melek onu kafasıyla onayladıktan sonra beraber kalan merdivenlerden inip salona gitmişlerdi.

Zaten gittikleri gibi birileri onlara yapması gerekenleri söylemeye başlamıştı. Tüm salonu yeniliyorlardı. Ağır eşyalar için yetersiz kişi olduğundan Etki'yi çağırmıştı kral.

Etki hem salondaki eşyaları kaldırıp odadan çıkarıyor hemde temizlik tamamlanınca o yere gelecek eşyayı koyuyordu. Yaklaşık yarım saat geçmesine rağmen bitmemişti. Etki bir an önce Afşa'nın yanına gitmek ve kralın aptal bakışlarından kurtulmak istiyordu.

---

Afşa resmini bitirmiş, kurumaya bırakmıştı. Canı resim yapmak istemediği için odasına gitmiş ve sıkıntıdan dolabını tekrar düzeltmek istemişti. Zaten son aldıklarını dolaba yerleştirmediği için bu fikir oldukça cazip gelmişti.

Poşetlerin içindeki kıyafetleri yere dökmüş dolabın önünde dizlerinin üstünde oturmuş kıyafetleri katlıyordu. Dolabı açıp yerleştireceği sırada en üstte duran zinciri ve kilidini gördü. Sonra çöpe atarım diye düşünüp yatağın üstüne fırlattı.

Etki'nin kıyafetlerini dolabın diğer köşesine güzelce yerleştirmeye başladı. Çoğunu yerleştirmişti, sebepsiz yerde bugün çok mutluydu belki de bugün utandığı hatta utançtan domatese döndüğü şeyler yüzündendi.

Aklına geldikçe kalbini hızlandıran bu olaylara hızla alışmayı diledi. Etki'nin yaptığı her küçük hareket onun kalbini hızlandırıyor başka bir şey düşünmesini engelliyordu.

Düşüncelere dalmışken arkasında biri olduğunu hissetti hemen ardından bir ses duyunca hızla kafasını arkasına çevirdi.

Arkasına baktığı gibi ne olduğunu anlamadan boynundaki soğuk zincir yüzünden yere çakılmıştı.

Kafasının zonklaması geçmeden zincirle yukarı doğru çekildiğinde pek bir şey yapmamıştı. Az çok kendine gelince hemen boyundaki zincirden kurtulmaya çalıştı fakat kurtulamadı büyük ihtimalle yatağın ayağına zinciri döndürüp bağlamıştı.