KARDELEN VE MERMİ

23:EN BÜYÜK SİLAH

Duvarlarım yıkılmadı ama çok sarsıldı,kendime ettiğim yemin tam tersi...Yıkıldı ve yıktı...

(25 Nisan/3 sene önce)

"Esaretten bir hafta öncesi"

İçine derin bir nefes çekti Gökçe,hava bugün bulanıktı,her an yağmur yağacak gibiydi.Bu havalar içinde kötü bir his uyandırsada genelde keyfini çıkarmaktan yanaydı.

Siyah üniformasını çekiştirip düzeltti.Midesi bulanıyordu ve iki haftadır bu durum olmasına rağmen bir türlü alışamamıştı.Daha yeni kusmasına rağmen yine kusacak gibiydi.

Dinlenme odasında öylece karşıdaki boş araziye bakıyordu.Önemli bir göreve bir hafta kalmıştı ve endişeliydi, eğer bu mide bulantısı geçmezse görev iptaldi.

İçindeki huzursuzluk gittikçe artarken başını hızla iki yana sallayıp kendini toparladı.Şimdilik tek düşünmesi gereken şey görevdi.

Bildiği birşey varsa o da karnındaki bebeği için dikkatli olması gerektiğiydi.Dünya'sı bir o,bir de sevgili eşi...

Kapı açıldığında bir el beline dolandı.Kokudan tanımıştı,hala ne olduğunu bilmediği kokudan...

Sigara,okyanus,kahve?

Özgür Kaya onun herşeyiydi ve artık sadece o değil bebeğide herşeyiydi.

"Karım..."

Dedi Gökçe'nin kulağına doğru o boğuk sesiyle...Boynuna narin bir öpücük kondurmayıda ihmal etmeyerek.

"Efendim?"

Dedi Gökçe cilveli bir şekilde.

"Dalmışsın yine,hemde geldiğimi fark etmeyecek kadar?"

Hafifçe güldü buna Gökçe.

"Göreve gideceğiz,hemde sensiz onu düşünüyordum..."

Arkasından ona sarılan Özgür'e döndü,yüzündeki hafif gülümsemeyle.

"Beni çatışmanın ortasında öpecek..."

Dudaklarını, kocasının dudaklarıyla buluşturdu.

"Kimse olmayacak sonuçta...Yani ben değilde,bebeğimiz birazcık kırıldı bu duruma."

Özgür gülerken bir eli Gökçe'nin belinde,diğer eliyse karnının üzerindeydi.

"Tek duam sapasağlam dönmeniz...Kendini öyle tehlikeye felan atmak yok,duydun mu beni?"

"Artık iki canım var,biri önemli değilde diğeri seninde canın...Elimden geldiğince uzak duracağım."

Özgür,Gökçe'yi sol yanağından öptü.

"Bu önemli Gökçe'm özellikle bu aylarda."

"Söz veriyorum,hiçbir sorun olmayacak."

Odaya başkaları daldığında ikiside birer adım geriledi ama utandıklarından değil,sövmek için.

"Güzelim çocuğumuz duymasın,kulaklarını kapatır mısın?"

Gökçe güldüğünde Özgür,içeri lank diye dalan Bekir'e güzelce sövdü.

"Yarrak kafalı herif,dan diye girilir mi odaya?"