KARDELEN VE MERMİ

5:İHTİMAL

Neden beğenmezdi insan aynada gördüğü bedeni?Sırf başkaları onu güzel görmüyor diye mi?Yoksa gerçekten kendi için mi?Beden dediğiniz beyaz duvarlı bir odadır ve içindeki tertemiz ruh oradan çıkabilmek için aynalarla barışmayı bekler.

"Yani komutanım siz diyorsunuz ki,git öğren?"

"Evet Mete,neyi sorguluyorsun?"

Bıkkınlıkla kafamı ona çevirdim.Ondan sadece Gurur ve Özgür arasında ne olup bittiğini öğrenmesini istemiştim ve yarım saattir aynı soruyu soruyordu.

"Emredersiniz komutanım."

Gözlerimi bir sürede olsa kapattım, yaklaşık bir dakika.Artık gerçekten Moskova'dan haber gelmesi gerekiyordu ki bir yol katedip, Özgür Kaya'nın emri vaki tavırlarından kurtulalım.Sormuştu ya benden bu kadar hızlı kurtulmak mı istiyorsun diye,evet dünden itibaren kesinlikle ondan kurtulmak istiyordum.Beni rahat bırakması,görev bitene kadarda bana yaklaşmaması tercihimdi.Dün ki davete icabet etmemiştim,camdan sadece bakmıştım,orada olduğunu ve bankta iki kahveyle beraber oturduğuna şahit olmuştum.

Sabah kalkmış,oluşturduğum belli bir rutinden sonra dışarı dahil çıkmamış,davetini unutmamış olsam bile unuttum gibi yapmaya karar vermiştim.Kesinlikle şu bir kaç günde ayarlarımla oynamıştı.

Cebimdeki pakete elim gitti,lakin çıkarmadım sadece varlığını kontrol ettim.Eğer dün bana o şekilde konuşmamış olsa,derdinin dostluktan öte olduğunu anlamamış olsam bugün gidip paketi verecektim.

Yerimden kalkıp masaya geçtim,elimizde hiçbirşey yoktu.Albay'ın Moskova'yla görüştüğünü onların araştırdığını biliyordum ama cevabın gelmesi bu kadar uzun sürmemeliydi,eğer amaçları işimizi zorlaştırmaksa bunu gerçekten başarıyorlardı.Önümdeki bilgisayarı açtım,telefonuma uzak olduğum kadar bilgisayarıma yakındım.

Önce Nicol Zirakov'un havaalanına giderken ki elimizde olan görüntüleri başa sarıp oynattım.Bir farklılık, değişik bir durum yoktu.Bir firmadan first class'dan bilet almış ve Moskova'ya inmişti.Normal bir insan gibi...Ancak bu it normal değildi.Normal bir insandan çok uzaktı.Denklemin x'i miydi yoksa y'yi mi bilemem,ama bildiğim tek şey önemli bir yeri olduğuydu.Yoksa neden kaçsındı ki Moskova'ya?Korkak.

Dur bir saniye...

Bu adamın uçağı yok mu be?Hemde bundan bir kaç gün önce ona özel bir uçağı?Bismillahirrahmanirrahim.

Hızlıca iki uçağında görüntülerini yan yana getirdim,evet bu saçmaydı ama firma gibi gösterebilirlerdi.Değildi.Aynı değildi.Ama Moskova'ya nasıl gitmişti,uçak hala Türkiye'deyken?O zaman...Adam Moskova'da değildi...Adam burnunuzun dibinde olabilirdi.

Bilgisayarı kaptığım gibi odadan çıktım.Kimseye aldırmadan koşarak albayın odasının önünde bittim.Kapıyı defalarca tıklatmama rağmen açan olmadı.

"Orada değil."

Dedi arkadan bir ses.Hızla arkamı döndüm ancak görüntü çokta yabancı değildi.Özgür'dü.

"Nerede?"

Dedim ağzımın içinden.Bilmediğini belli etmek için kafasını salladığında,beklemedim direkt arkamı döndüm ama o beni durdurmanın bir yolunu buldu.

"Gelmedin..."

Dedi kırgın sesiyle.İstediği kadar kırılsındı,umurumda bile değildi.