KARDELEN VE MERMİ

25:GÜN BİR

Gecelerde yok ederdi,gece olanları...

Onu son kez göremeden kendimi öyle bir çukura atmıştım ki,daha ilk adımı attığımda yorulmuştum.

Kafamı kaldırıp karşımdaki bomboş araziye baktım.Gelmek üzerlerdi.Saat 6 ya da 7'ydi.Bilemiyorum.Planı yapmamızın üzerinden iki gün geçmişti ve iki gündür hiç onlarla vakit geçirmediğim kadar vakit geçirmiştim.Başlarda tedirginlerdi ama rahat olabileceklerini anladıkları an açılmışlardı.

Arazide araba sesi yankılanırken farları sonuna kadar açık olan araba yüzünden gözlerim acımıştı.

İki dakika sonra ışıklar biraz olsun kısılmış araba durmuştu.İnmek üzere olmalı dedim kendi kendime.

Arabadan yedi adam indi,burada onlar hariç 10 adam daha saymıştım.İstesem ortadan yok olur hepsini ruhları duymadan öldürürdüm ama neyse işte.Görevim buydu.Kendime biçtiğim görev.

"Hoşgeldin Asem."

Dedi çokta yabancı olmayan bir ses.Bir yerlerden hatırlıyordum ama nerden?

"Hoşbulduğumu söyleyemem,ışığınız gözümü kör etti."

"Hadi açık olalım..."

Dedi öne doğru bir adım atarken.O'ydu.Annemin eve defalarca aldığı,ondan kaçmak için saklanmadığım deliğin kalmadığı adam...Yüzünde aynı yara izi vardı,masmavi gözleriyle tamamen bir tezatlık yaratıyordu.

"Yine neler planladın?"

Gülümsedim.

"Benden korkuyorsun."

"Her baba kızından birazcık korkmalı,eğer bu kız sensen ölmeye hazır olmalı... Değil mi güzel kızım?"

"Aklın akıl oyunlarına çalışıyor ama benim zekama yetmiyor...Ne kadar ironik."

"Her türlü önlemi aldım,merak etme Asem seni kimse bulamaz."

Tam gözlerinin içine odaklandığımda aramızdan soğuk bir rüzgar geçti.

"Etrafta on adam ve iki keskin nişancı var.Silahları Amerikan yapım,hani şu gece görüşlü olandan.Arabadanda yedi adam indi,onların silahları İngiliz yapım...Bana sorarsan ikiside kapışır.İstesem ruhunuz bile duymadan boğazınızı keserdim,beni biliyorsun...Daha sekiz yaşındayken yüzündeki yaraya sebep olmuşum,bunun üzerine 18 sene eklesene...Sence şimdi sana neler yapabilirim?"

Gülümsemesi saniyelik donsada toparladı kendini.

"Çok fazla kurtlar vadisi izlediğini düşünüyorum kızım,bu vaktini birazcık azaltalım,değil mi Medusa?"

Demek yanına yerleşmeyi başarmıştı.Ayana arkadan çıkarken yüzünde tehditkar bir gülümseme vardı ama durum şuydu;o bir Türk askeriydi ve Mit ajanıydı.Asla yakalanmazdı.

"Bence izlesin, böyle komik oluyor."

"Doğru,komik oluyor."

Yağmur eliyle saat 4 yönünü işaret ettiğinde arkasında kalan boşluğa baktım.Bir ışık yanıp sönüyordu.Bu mesajın time gitmek için hazır olduğuna işaretti.

"Ama siz daha komiksiniz,Türk askerlerine karşı koyuyorsunuz.Cidden hangi akla hizmet?"

Derken öne doğru bir adım attım.Silahlar anında bana yönelirken hiç atmadığım kadar gür bir kahkaha attım.