Parmaklarım masanın üzerinde ki ince uzun kadehe dolandı.Dudaklarım kana susamış sırtlan misali camın içindeki sıvıyı bahşetti Ruh'a...
Genzimi yakan kor, harlanırken elbisenin açıkta bıraktığı çıplaklığım ürperti üfledi suretime.
Ardımdan dikleşen...
Bölümü bitirdikten sonra birazdan yayınlayacağım Küçük bir rica... adlı bölümü lütfen okuyun♥️
Merhabalar nasılsınız umarım iyisinizdir. Bölümün sınırı vardır lütfen dikkat edelim aşkuşlar. 25 vote 25 yorum. Sizleri seven yazar -E 🎀 Bu arada #Apate•Günahlı 4k oldu 💖
Bu bölüm aşkımıza şahit olan Minik Serçe eşlik edecek bize, "Kavaklar" diyecek.
Sezen aksu, Kavaklar🌬️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
" 18.BÖLÜM SAM-YELİ" 🕯️
Cesaret, ruhun kara kaplı defterinde üstü defalarca çizilmiş sade bir kelimeydi. Kanın akışını izlemek gözlerin yerinden fırlarcasına korkma refleksine gıyaben akıl her bir anını kaydederdi.
Tohumu atılmış bir fidanın boy vermesini beklemek ömrü alırdı. Kundaktaki bebek büyüyüp serpilirken fidanın her biri anca filizlerini sürerdi semaya. Peki ya bu tohum kötülüğün temsili ise olan ne olurdu?
Yüzüme değen parmaklar sanki tenime dokunan kızgın birer ateşti ve canımı yakıyordu. Defalarca kez gözlerimden süzülen yaş kendine yol çizerek ilerliyordu.
Beni hoyrat bir makasla Ah eski bir fotoğraftan oldular
Teni yanık olan bir kadın yüzüme sürttüğü kâğıt peçeteyi tekrar göz altına değdirdiğinde dudaklarından çıkan bezmiş nefes çarpıyordu her bir zerreme.
Orda kaldı yanağımın yarısı Kendini boşlukla tamamlar
Saçlarımda gezinen parmaklar sanki köklerini yormak istercesine oynatıyordu elinde. Oysaki ben saçmalarıma dokunulmasını sevmezdim.
Ah omuzumda bir kesik el ki Hala, hala durmadan kanar
Kollarımın üstünü saran tül bedenimi sıkı sıkı kavrarken nefesim yardım dilenircesine son anını yaşıyordu. Kesik nefesler boğazımda kalan o acının en yalın haliydi.
Ah kavaklar ah kavaklar Acı düştü peşime
Aynanın karşısındaki beden her şeye rağmen solukluğunu kuşandığında arkasında ki gri dumanlar birer kaybın yakınmasıydı. Dudakların her bir zerresi kuruluğunu yansıtırken yavaşça kırışan derim hafifçe gülümsedi kendine. Bu ölü bir ruhun morg da yatan bedene son bakışıydı.
Ah kavaklar ah kavaklar Ardımdan ıslık çalar...
Bedenim yavaşça sert sedire değdiğinde acıyan gözlerin harelerindeki tek görüntü elleriyle hazırlanmış bir cesetti. Sessizlik hüküm sürdü bir süre. Ölüm sessizliği...
