~အစိမ်းသက်သက် ~
အပိုင်း(၁၂)
"မနေ့ညက သားငယ်တို့လင်မယား ပြန်မလာကြဘူးလား...."
"ဟုတ်တယ် သခင်ကြီး..... ကျွန်မတို့လည်း ညတော်တော်နက်တဲ့အထိစောင့်နေပါသေးတယ် ......ပြန်မလာကြလို့..."
"အေး....ဘယ်များသွားနေကြပါလိမ့်...."
"မနေ့ညက ညဥ့်နက်မှ သမီးဆီ အဖေ့သား မက်ဆေ့ပိုလာတယ်...သူ့မိန်းမနဲ့အရေးကြီးကိစ္စရှိလို့ တပတ်လောက်တခြားမှာနေဦးမယ်.....အိမ်ကိုပြန်မလာဖြစ်သေးဘူးလို့ပြောတယ်...."
"အေးအေး....အဲဒါဆိုလည်း ရှိတဲ့သူတွေဘဲ မနက်စာစားကြရအောင်လေ....."
"ဟုတ် အဖေ .ဒေါ်ကြီး မနက်စာပြင်ပြီးပြီလား..."
"ဟုတ်ကဲ့မမကြီး အားလုံးအဆင်သင့်ဖြစ်ပါပြီ"
~~~
မနေ့ညက........
"ဦးဝဠာမှိုင်း... ရှင် ကျွန်မကို ဘာလို့အိပ်ခန်းထဲခေါ်လာတာလည်း...အင့်...."
ကုတင်ပေါ် အရုပ်ကလေးလိုပစ်ချလိုက်သည်။ ထို့နောက် သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကြီး အပေါ်ကအုပ်မိုးကာ.....
"ခုနကပြောထားတယ်လေ.....ငါ့အပိုင်ဆိုတာသေချာအောင် ကြိုးစားကြည့်မလို့ လို့..."
ပိုးနှယ် ထပြေးဖို့ကြံစည်လျှင် သူက လက်တွေကို သူ့လက်တစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ပြီး အပေါ်ကိုမြှောက်ထားလိုက်သည်။
"ဦးဝဠာမှိုင်း..... ရှင် လွှတ်စမ်း...."
"အမိန့်က ငါဘဲပေးတာ...မင်းပေးလို့မရဘူး....."
လည်ပင်းကို အတင်းဖိကပ်နမ်းတော့ ...
.
"ရှင် လွှတ်လို့ပြောနေတယ်နော်...."
ပိုးနှယ်စကားကို မကြားချင်ယောင်ဆောင်ပြီး
ဘာမထီသည့်မျက်နှာပေးနဲ့..
"ဘာကိစ္စလွှတ်ရမှာလည်း....မင်းက ငါတရားဝင်လက်ထပ်ပြီးယူထားတာ.....ငါပိုင်တယ်....ဒီနဖူးကလည်း ငါပိုင်တယ်"
ရွှတ်.. ..
"ဒီစတော်ဘယ်ရီလို နီရဲနေတဲ့ ပါးတွေလည်း ငါပိုင်တယ်... "
YOU ARE READING
~အစိမ်းသက်သက်~
Romansaဂတိတစ်ခုကြောင့် လက်ထပ်ခဲ့ရပေမယ့် အိမ်ထောင်ရေးက လုံးဝကို အစိမ်းသက်သက်ဖြစ်နေတယ်။
