~အစိမ်းသက်သက် ~
အပိုင်း(၂၆)
"ကြိုဆိုပါတယ် ချွေးမလေးရေ......"
ဓေး၏ မိခင်ဖြစ်သူက သူမအား အိမ်ထဲစဝင်ဝင်ချင်း
လက်ကလေးကိုင်ပြီး ပွေ့ဖက်ထားလေသည်။ ဓေး၏ဖခင်ဖြစ်သူကတော့....
"သားကတော့ သူ့မိန်းမက အရမ်းလှတာတဲ့....
တကယ်လည်းလှတာဘဲ....ဒီအိမ်က အခုကစပြီး သမီးရဲ့အိမ်ဖြစ်သွားပြီ......စိတ်ကြိုက်သာစီမံ.....ပြီးတော့ မွေးလာမယ့်ကလေးလေးကိုလည်း သေချာဂရုစိုက်... "
"ဟုတ်ကဲ့ အန်ကယ်.. "
"ဖေဖေလို့ခေါ်မှပေါ့......ဘယ်နှယ့် အန်ကယ်....အခုကစပြီး ဖေဖေနဲ့မေမေက သမီးရဲ့မိဘတွေဘဲ.....နော်..."
"ဟုတ်ကဲ့ ဖေဖေနဲ့မေမေ..... "
"ကိုယ်ပြောသားဘဲ....မင်း အေးချမ်းစေရပါမယ်လို့... ကိုယ့်မိဘတွေကအစ မင်းကို ချစ်ကြတယ်....ကိုယ်တို့ကလေးကိုလည်း
တအားချစ်ကြမှာဘဲ....."
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ဓေး...."
"ဘာကို ကျေးဇူးတင်တာလဲ....ကိုယ်နဲ့မင်းနဲ့ကြားမှာ ကျေးဇူးဆိုတာ လိုလို့လား ငယ်....ဟင်....အဲ့လူလောင်းရိပ်အောက်က မင်းလွတ်လာတာဘဲ...ကိုယ်ပျော်ပါပြီ...."
"တော်ပါပြီ.... သူ့အကြောင်း မပြောပါနဲ့တော့.... အခုကစပြီး စိတ်ပျော်ပျော်ရွင်ရွင်ဘဲ နေချင်တယ်... ဓေး...."
"ဖြစ်စေရမှာပေါ့ဗျာ......ဒါဆို ကိုယ်တို့နားကြရအောင်နော်..."
နေ့ကနေ ညသို့ အချိန်ကူးပြောင်းတာ မြန်လွန်းလှသည်။ ဒီအိမ်က လူတွေရဲ့မေတ္တာအစစ်တွေကြောင့် နွေးထွေးရ၏။ အရင်က
များများမစားဖြစ်တဲ့ညစာက အခုဆို ဗိုက်တင်းနေခဲ့သည်။
ညအိပ်ဝတ်စုံလေးနှင့် သူမ ကုတင်ပေါ်ထိုင်နေစဥ် အခန်းထဲသို့ဇလုံကြီးတစ်ခုနှင့် ဓေး ဝင်လာလေသည်။
"ဓေး....ဘာတွေလဲ....ဇလုံကြီးက...."
"ကိုယ့်မိန်းမလေးကို ခြေထောက်သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးမလို့လေ..."
"မဟုတ်တာ ဓေးရယ်...ငရဲကြီးအောင်လို့....ကျွန်မဘာသာလုပ်ပါ့မယ့်...."
YOU ARE READING
~အစိမ်းသက်သက်~
Romansaဂတိတစ်ခုကြောင့် လက်ထပ်ခဲ့ရပေမယ့် အိမ်ထောင်ရေးက လုံးဝကို အစိမ်းသက်သက်ဖြစ်နေတယ်။
