Bay Seo gittikçe beynindeki düşünceleri daha fazla yerine koyuyor ve amacına ulaşma yolunun yaklaştığını düşünüyordu. Bugün sıradaki ve son olan konuğu Riki ile konuşacaktı.
Dedektif Riki'yi parka çağırmıştı, konuşmak için. Kimsecikler yoktu akşam üzeri olduğundan. Riki gelmiş ve Bay Seo'yu görünce yanına gitmişti.
"Merhaba dedektif."
"İlk kez bana selam veren oldun Riki biliyor muydun?"
"Aa öyle mi? Bilmiyordum."
Birlikte banka oturup konuşmaya başladılar.
"Bana Sunghoon hakkında düşüncelerini söyler misin Riki?"
"Evet tabii ki söylerim. Başlıyorum."
"Biz gerçekten çok iyi anlaşıyorduk. Ne zaman boşlukta hissetsem ve depresyona girsem benimle olup eğlenceli şeyler yapardı. Amacı sadece beni güldürmek ve neşelendirmek olurdu. En küçükleriydim bu yüzden epeyce nazlıydım. Her ne istersem hemen olmasını arzulardım.
Ve Sunghoon hyung bana her zaman yapardı ya da alırdı istediklerimi. Bunlardan bahsetmek ne kadar doğru bilmiyorum ama sadece anlatmak istedim. O beni her zaman ve her saniye eğlendirmekle birlikte överdi de."
"İlişkiniz tam kardeş abi gibiymiş o zaman."
"Kesinlikle çok doğrusunuz. Beni her zaman korur ve önemserdi... Ama kader onu bizden koparmakla kalmadı anılarımızı da yok etti."
Duygulanan çocuk konuşmayı burada bitirip Bay Seo'ya baktı.
"Burada bitirsem olur mu dedektif?"
"Olur tabii Riki, konuşmaların yeterli oldu."
"Anladım. Iyi günler Bay Seo."
"Iyi günler Riki."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
To My Darkside ~ Jakehoon
Hayran KurguBu yerde kahramanlar ya da kötüler yok. Sadece ruh hâlimde dans eden gölgeler var. Ardında silüetler bırakarak giderler.