BÖLÜM YİRMİ DOKUZ: Hançer

571 76 59
                                    

Merhabalar hanımefendi ve beyefendiler, daha geçen hafta bölüm attığım halde sizi bekletmeden yeni bölümü de atıverdim.

Keyifli okumalar ve nolur hak yemeyip alttaki bölüm yıldızını parlatmayı unutmayın.💫

Mira'nın karşısından kalkıp topuklu ayakkabılarımın sesi eşliğinde Rex'in karşısındaki sandalyeye oturdum.

"Ne konuştunuz?"

"Önemli bir şey değil," dediğimde tek kaşı havaya kalktı.

"Ondan uzak durmalısın."

"Kimden uzak durup durmayacağımı sana sormuyorum," dediğimde Mira'ya olan sinirimi ondan çıkarmak üzere olduğumu fark ettim.

Sakinleş biraz Perla, sakinleş.

"Hem," dedim ufacık sakinleşmeden.

"Hem neden ondan uzak durmamı istiyorsun?"

"Eskiden düşmandınız çünkü," dedi hiç düşünmeden.

"Eskidendi," dedim "Benim eskiyle işim yok."

"Dün bana kendini sorarken de eskiyle işin yok muydu?" diye sorduğunda bir an için duraksadım.

"Mira sana ne dedi bilmiyorum ama gelip de bana sataşma."

Derin bir nefes aldığımda haklı olduğunu fark ettim. Sinirimi ondan çıkarmıştım. Çünkü...

Çünkü Mira'nın az önce içli içli bakışından hiç haz etmemiştim.

"Kusura bakma," dediğimde arkasına yaslandı.

Kaşlarını çatıp beni süzdüğünde ben de onun bakışlarını izliyordum.

"Kusur mu?" diye sordu en sonunda. "Senin gibi bir mükemmelliğin nasıl bir kusuruna bakabilirim ki?"

Dişlerimi göstererek kıkırdadığımda benimle birlikte o da sırıttı.

"Az sonra benimle birlikte güçlerinin kontrolü için çalışmak ister misin?"

Aslında yorgundum ve uyumak istiyordum ama teklifini reddetmek yerine başımı aşağı yukarı sallayarak onayladım.

"Olur," dediğimde önündeki tabağa döndü. Ben de bir şeyler yemeye başlayınca gözüme masadaki kek çarptı. Yemeyecektim, dün duyduğum anılardan sonra yemeye kokar olmuştum.

Bir kekin nasıl bir anısı olabilirdi ki bu denli acı veriyordu bana?

İçeride sıcak bir esinti estiğinde kapıya baktım. Gelenin kim olduğunu biliyordum. Rüzgar varisi sarı saçlı arkadaşım Diana ve Sunny'nin önünde olmak üzere üçü yavaş adımlarla buraya doğru yürüyordu.

Hektor önce benim yanımdaki sandalyeyi çekip Diana'nın oturmasını sağladıktan sonra kendi de Rex'in yanına geçip oturdu. Sunny de Diana'nın yanına oturduğunda Hektor "Merhaba," dedi neşeli çıkan sesiyle.

Ben de "Merhaba," diyerek karşılık verdim.

"Perla," diyen kısık sese döndüğümde Diana'nın aydan bir parça olan gözleriyle karşılaştım. Beyaz ile gri arası gözlerine dikkatli bakınca ufak yıldızlar varmış gibi duruyordu.

"Teşekkür ederim."

"Teşekküre gerek yok," dedim hızlıca ve ekledim.

"Siz benim arkadaşımsınız, elimden ne geliyorsa onu yaparım her zaman."

Uzun bir sessizlik olduğunda herkesin şimdi ne yapacağını düşündüğüne emindim ve bu sorunun daha kimse tarafından gün yüzüne de çıkarılmadığını düşünüyordum.

Cehennem Ateşinin VarisiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin