Όταν η άνοιξη μας άγγιξε... (When spring touched us...) [Μάιος]

63

Μάιος 2023, η μέρα του γάμου

Φαντάσου... Φαντάσου ότι είσαι ραλίστας και ετοιμάζεσαι να τρέξεις τον πιο σημαντικό αγώνα της καριέρας σου. Αντίπαλοι σου, ένας ταλαντούχος πρωτάρης και ένας καταξιωμένος οδηγός. Στόχος σου, να τους κάνεις να φάνε τη σκόνη σου και να τους πάρεις την πρωτιά.

Το σημαιάκι ανεμίζει... Επιτάχυνση, τέρμα τα γκάζια... Το ράλι - ο κρίσιμος αυτός αγώνας για τον οποίον προπονείσαι μήνες - επιτέλους ξεκινάει. Κάθε γύρος κρίνεται στον πόντο: τη μία προηγείσαι εσύ, την άλλη σε κοντράρει ο καταξιωμένος, την παράλλη σε προσπερνάει ο πρωτάρης και φτου κι απ' την αρχή... Κανένας στην κερκίδα δεν μπορεί να προβλέψει ποιο θα είναι το τελικό αποτέλεσμα, μέχρι και οι εκφωνητές και οι ειδήμονες του στοιχήματος δυσκολεύονται...

Όλα δείχνουν να κυλούν ομαλά. Ωστόσο, κάποια στιγμή, στον τελευταίο γύρο, αρχίζεις να συνειδητοποιείς ότι ο πρωτάρης απειλεί να σου κλέψει το όνειρο μέσα από τα χέρια... Εκεί λοιπόν, μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα, η ώρα της κρίσης σε καλεί να αντιμετωπίσεις το πραγματικό πρόσωπο του εαυτού σου... Θες να νικήσεις... Πεθαίνεις για να νικήσεις... Τόσο, που όταν τα βάζεις στο ζύγι, το τρόπαιο και την ευγενή άμυλα, το τρόπαιο υπερτερεί σε βάρος... Γι' αυτό και πράττεις αναλόγως: τρακάρεις τον καταξιωμένο στο πίσω δεξιά λάστιχο, τον στέλνεις άκλαφτο, ξεπερνάς τον πρωτάρη ο οποίος φρενάρει για να πάει να τον βοηθήσει, και φεύγεις ευθεία για τη γραμμή τερματισμού... Ούτε ένας δεν σε χειροκροτάει, ούτε καν οι φανατικότεροι των οπαδών σου... Τυπικά, όμως, έχεις κερδίσει... Νίκησες...

Ακριβώς σε αυτήν τη θέση, τη θέση του νικητή αυτού του ράλι, βρισκόταν και ο Ηλίας την ημέρα του γάμου του. Καθώς τον ντύνανε με τα γαμπριάτικα, ένα κουστούμι που είχε ραφτεί αποκλειστικά για να φορεθεί από τον ίδιο, ένα παντελόνι που εφάρμοζε τέλεια στα πόδια του και ένα ζευγάρι παπούτσια που άμα τα έβλεπες, θα ήσουν κάτι παραπάνω από βέβαιος για το ότι είχαν αγοραστεί από τον ακριβότερο οίκο υποδημάτων της Αθήνας - σύνολο επιλεγμένο κατάλληλα ώστε να ταιριάζει απόλυτα αισθητικά με το νυφικό της Αλίκης -, σκεφτότανε τι χρειάστηκε να κάνει για να πετύχει τον στόχο του και να καταφέρει στο τέλος της ημέρας να γίνει ο γαμπρός των Κουντουριώτηδων... Πέρασε από πολλές δοκιμασίες... Ρίσκαρε και θυσίασε πολλά... Ανέχτηκε πολλάκις καταστάσεις "λάθος" για εκείνον, ενώ παράλληλα κλήθηκε ουκ ολίγες φορές να υπερασπιστεί τα "σωστά" του... Μα δες τον... Εν τέλει βγήκε νικητής, βγήκε κερδισμένος... Επέλεξε να αγνοήσει τα "όχι" της γυναίκας που του άρεσε, συνέχισε να τη διεκδικεί κι ας ήξερε πως η καρδιά της ήταν δοσμένη αλλού, μπήκε ανάμεσα σε ένα αγαπημένο ζευγάρι με τρόπους όμοιους με εκείνους του φιδιού, κατέστρεψε έχοντας πλήρη επίγνωση των συνεπειών που θα είχαν οι πράξεις του τα όνειρα της ανταγωνίστριας-αντίζηλου του και πατώντας πάνω σε αδυναμίες, φόβους και συμπλέγματα, στήριξε το μέλλον του, αυτό που με περισσή θρασύτητα αποκαλούσε "ευτυχία", σε μία σειρά εξαναγκαστικών ενεργειών οι οποίες επί της ουσίας διόλου δεν διαφέρουν από τον βιασμό... "Το θέλησα; Το πήρα!"... Έτσι λειτούργησε ο Ηλίας και καμία ενοχή δεν χωρούσε στο αρρωστημένο σκεπτικό του... Το τρόπαιο, το θηλυκό κρέας που κάποτε θέλησε, το πήρε από την Κάτια και αυτό του αρκούσε...