Όταν η άνοιξη μας άγγιξε... (When spring touched us...) [Μάιος]

65

Μάιος 2023, η μέρα του γάμου

Ο γάμος τελείται πάντα στο χωριό της νύφης... Έτσι πρέπει να γίνεται σύμφωνα με την παράδοση άρα, όπως κάθε έθιμο, οι οικογένειες των μελλόνυμφων φρόντισαν να το τηρήσουν κι αυτό: απόγευμα Κυριακής και μία εκκλησία στο Χαϊδάρι, ο ίδιος ναός όπου είχε βαφτιστεί η νύφη, αρχίζει σιγά σιγά να γεμίζει με καλεσμένους...

Με χαρά σας προσκαλούμε...

Στην πιο ξεχωριστή στιγμή της ζωής μας...

ΗΛΙΑΣ & ΑΛΙΚΗ...

Οι γονείς...
Στέφανος & Λίτσα Σιδέρη...
Γεράσιμος & Μάγδρα Κουντουριώτου...

Η κουμπάρα...
Κάτια Αρώνη...

Καλλιγραφικά γράμματα τυπωμένα πάνω σε περλέ επιχρισμένα προσκλητήρια... Ένα χάρτινο, ευγενώς διατυπωμένο μήνυμα ευτυχίας που μοιράστηκε σε έναν τριψήφιο αριθμό ατόμων, τα οποία νόμιζαν ότι θα μαρτυρούσαν την ένωση δύο ερωτευμένων... Μα τι ειρωνεία... Πέρα από τις λέξεις και τις εικόνες ενός υπερστολισμένου, εικονογραφημένου γαμήλιου ανθολογίου, πόσα αγνοούσανε; Πόσα τους διέφευγαν; Πόσα δεν υπήρχε περίπτωση να μάθουνε ποτέ; Και αυτό ίσως ισχύει για το μεγαλύτερο ποσοστό των γάμων... Στην αναμονή για την άφιξη της νύφης, εκείνο το ανούσιο μισάωρο εσκεμμένης αργοπορίας όπου ο γαμπρός αποδεικνύει την αφοσίωση του περιμένοντας υπομονετικά την εκλεκτή της καρδιάς του με μία ανθοδέσμη στα χέρια, ποτέ δεν βάζεις το μυαλό σου στη διαδικασία να φανταστεί τι μπορεί να κρύβεται πίσω από τον πριγκιπικό ρομαντισμό της σκηνής... Το πολύ να κάνεις κάποιο δήθεν καλοπροαίρετο - στην ουσία, πικρόχολο - σχόλιο για το φόρεμα της διπλανής σου... Ενδεχομένως να σχολιάσεις το κακοραμμένο - "κατά την ταπεινή σου γνώμη" - κουστούμι του πατέρα του γαμπρού... Από την άλλη πάλι, μπορεί απλά να αρκεστείς στο να κοιτάζεις εξεταστικά τριγύρω μέχρι να συλλέξεις αρκετά "κάτι" που θα σου τραβήξουν την προσοχή... "Κάτι" που, λογικά, την ακριβώς επόμενη μέρα, θα πας και θα σχολιάσεις με την παρέα σου στον καθιερωμένο σας πρωινό καφέ... Επιφάνεια. Τα μάτια των καλεσμένων ξέρουν μόνο να εντοπίζουν τυχόν αστοχίες σε ένα πλήρως επιφανειακό πλαίσιο. Το αόρατο πέπλο δυστυχίας που σκεπάζει την ατμόσφαιρα ποσώς τους απασχολεί, κι ας δύναται να διακριθεί εύκολα με μία στοιχειώδη διείσδυση στα απατηλά φαινόμενα...

Με χαρά σας προσκαλώ...

Στην πιο δυστυχισμένη στιγμή της ζωής μου...

Εκείνος & Εγώ...

Οι γονείς...
Δεν θυμάμαι τα ονόματα τους, ούτε καν των δικών μου...

Η κουμπάρα...
Ο μεγάλος μου έρωτας...