Όταν η άνοιξη μας άγγιξε... (When spring touched us...) [Μάιος]

66

"Αλίκη! Επιτέλους!"

Αν και ήταν συνεπέστατη στο ραντεβού τους, το "επιτέλους" του Μάνου έκανε την Αλίκη να κοιτάξει αγχωμένα το ρολόι της μήπως τυχόν είχε αργήσει.

"Τι στο καλό; Πάω πίσω; Εντεκάμιση ακριβώς δείχνει το ρολόι μου!"

"Όχι καλέ, στην ώρα σου ήρθες όπως πάντα! Απλώς εγώ είμαι πολύ ανυπόμονος!"

"Και ενθουσιασμένος επίσης, αν κρίνω από την έκφραση του προσώπου σου..."

"Αχα, αχα! Και ενθουσιασμένος επίσης, ναι!"

Πράγματι, πέρα από το πλατύ, πονηρό του χαμόγελο που πρόδιδε αμέσως τη διάθεση του, ο Μάνος μόνο που δεν χοροπηδούσε από τον ενθουσιασμό του. Ήταν, μάλιστα, τόσο περήφανος γι' αυτό που είχε ετοιμάσει που δεν ήθελε να το φανερώσει χωρίς πρώτα να έχει δημιουργήσει το ανάλογο κλίμα σασπένς.

"Άντε, μη με κρατάς άλλο σε αγωνία! Περιμένω ν' ακούσω την ιδέα σου!"

"Ώστε είσαι έτοιμη;"

"Ναι!"

"Σίγουρα;"

Η Αλίκη τον κοίταξε με ένα παγωμένο βλέμμα και του έδωσε μία εξίσου παγωμένη απάντηση...

"Είπαμε, Μάνο, σίγουρα! Τελείωνε!"

"Αχ, Αλίκη, γιατί σκοτώνεις το μυστήριο; Γιατί;"

"Κοίτα μη σκοτώσω και τίποτα άλλο εκτός απ' το μυστήριο έτσι που το πας!"

"Εντάξει μωρέ, πωωω!"

Φέρνοντας την τσάντα του μπροστά από την κοιλιά του για να την ανοίξει, ο Μάνος έβγαλε από μέσα το δέμα και, δίχως καμία άλλη καθυστέρηση, της το έδωσε.

"Δέμα; Και μάλιστα σταλμένο από Βραζιλία;", άρχισε τις ερωτήσεις η Αλίκη μόλις το πήρε στα χέρια της και διάβασε το αυτοκόλλητο με τα στοιχεία αποστολής, "Τώρα κι αν απορώ να δω τι έχει μέσα"

"Ε, άνοιξε το και δες!"

"Το ανοίγω!"

Εκ πρώτης όψεως, λόγω των διαστάσεων του, το πακέτο φαινόταν λες και περιείχε κάτι που καταλάμβανε πολύ χώρο. Ωστόσο, αν το κούναγες λίγο, θα διαπίστωνες γρήγορα πως επρόκειτο για κάποιο αντικείμενο πολύ μικρό και ελαφρύ. Η Αλίκη έσκισε το περιτύλιγμα, αφαίρεσε τα λοιπά προστατευτικά και φτάνοντας στον πυρήνα του, είδε πως σ' αυτόν υπήρχε ένα διάφανο σακουλάκι με zip στο εσωτερικό του οποίου βρίσκονταν δύο μαύρα δαχτυλίδια...

"Καλέ; Αυτή ήταν η περίφημη ιδέα σου; Τούτα 'δω μοιάζουν σαν τα πλαστικά δαχτυλίδια που πουλάνε στα πανηγύρια!"