Όταν η άνοιξη μας άγγιξε... (When spring touched us...) [Μάιος]

88

Μάιος 2024, έντεκα μήνες και κάτι μέρες αργότερα

Μητέρα, πατέρας, παιδί ή παιδιά: η σύσταση της ορθόδοξης, παραδοσιακής ελληνικής οικογένειας. Δεν χρειάζονται πολλές προϋποθέσεις ή επεξηγήσεις. Αρκεί η μητέρα και ο πατέρας να είναι παντρεμένοι, κατά προτίμηση με θρησκευτικό γάμο, και το παιδί ή τα παιδιά "βιολογικά" και εννοείται βαφτισμένα. Αυτά φτάνουν για την κατοχύρωση. Την αποφυγή της κριτικής. Την εξασφάλιση της καθολικής αποδοχής των σοφών της κοινωνίας.

Την Κάτια και τον Μάνο, όμως, δεν ενδιέφερε καθόλου η κατοχύρωση. Ούτε να αποφύγουν την κριτική, ούτε να εξασφαλίσουν την καθολική αποδοχή των σοφών της κοινωνίας. Δεν θέλαν να γίνουν Μάγδα και Γεράσιμος, Άννα και Πάνος, Λίτσα και Στέφανος, Ευτυχία και Πέτρος, η γυναίκα που κάποτε παράτησε τη Βαλέρια στην πύλη ενός ορφανοτροφείου. Θέλαν να γίνουν κάτι άλλο, κάτι δικό τους. Κάτι που θα το ανακάλυπταν οι ίδιοι και θα τους αντιπροσώπευε.

"Άρα, για να δω αν το έπιασα, έχουμε και λέμε... Δύο κολλητοί, μια ανοιχτά bi γυναίκα και ένας... απροσδιόριστο... άνδρας, αποφασίζουν να παντρευτούν για να υιοθετήσουν ένα νεαρό αγοράκι με ειδικές ανάγκες, το οποίο μάλιστα τυγχάνει να μοιράζεται και συγγένεια πρώτου βαθμού με τον άνδρα... Ρε, παλαβώσατε τελείως; Στην Ελλάδα ζούμε, θα μας κρεμάσουν κουδούνια! Η πολιτεία δεν πρόκειται να σας υποστηρίξει στο ελάχιστο και η κοινωνία θα σας πολεμήσει μέχρι θανάτου! Θα δυστυχήσετε, το καταλαβαίνετε; Και μαζί σας, θα δυστυχήσει και το έρμο το παιδάκι που δεν φταίει σε τίποτα! Το μέγεθος της ευθύνης είναι τεράστιο κι εσείς πολύ νέοι, πολύ μικροί για να το διαχειριστείτε!"

Τη μέρα που του ανακοίνωσαν την απόφαση τους να δέσουν τις ζωές τους μ' αυτόν τον τρόπο, ο Μαύρος Πιτ μορφοποιήθηκε σε μια ένσταση ολόκληρος. Οι αντιρρήσεις του ήταν έντονες και, παρότι μπορεί διατυπωμένες ως παραπάνω να ξένιζαν τον καθένα στο άκουσμα, δεν έπαυαν να στερούνται λογικής βάσης. Όντως η πολιτεία και η κοινωνία της Ελλάδας δεν είναι κατάλληλα δομημένες ώστε να ενσωματώνουν σωστά εναλλακτικές μορφές οικογενειακών σχημάτων πέραν του τυπικού δυαδικού και αυτό ο Πέτρος Αρώνης κλήθηκε να το εμπεδώσει με το άγριο, μιας και όταν συμφώνησε με την Ευτυχία εκείνη να φύγει για να κυνηγήσει το όνειρο της στη Νέα Υόρκη και εκείνος να μείνει πίσω για να φροντίζει την Κάτια, αμέσως άνοιξαν τα στόματα να ξεράσουν τον οχετό τους· να μιλήσουν είτε για ένα ανύπαρκτο διαζύγιο, είτε για τις - επίσης ανύπαρκτες - πιθανές αιτίες που μπορεί να οδήγησαν σε αυτό. Την αγαπούσε την κόρη του. Την αγαπούσε και τη νοιαζόταν. Σκεφτόταν, λοιπόν, ότι, επειδή μετά απ' όλα όσα πέρασε εξαιτίας του μπλεξίματος με την Αλίκη σιγά σιγά άρχιζε να συνέρχεται και να παίρνει τα πάνω της, με το να αρνηθεί να εγκρίνει την επιλογή της θα την προστάτευε από τα χειρότερα, από μια επόμενη ολική καταστροφή.